Susuz Mevsimler

Ýsa’nýn avuçalarýna çakýlan çivi gibi günahkar ve biri ötekine ateþ sunmuþ bir Tanrý kiniyim bugün.
Meryem’in kederine akýyorum usulca ve kýyamet sayýyorum sen gözlerini kapatýnca.
Musa’nýn geçtiði denizi öpüyorum dudaklarýndan, bütün kavimler adýna.
Görüyormusun beni... nasýlda gözükmüyorum.

-Bu acýlarýn içine saklanma biçimimdir.

Yaþamak çukur yerlere birikmiþ ve üstüne biz yýkýlmýþýz, biraz eksik... bir at gibi huysuz...
Tül perdeler bize sarý mevsimler anlatýyor
Parmak uçlarýmýz kanýyor, biz kanýyoruz, yukarýdan aþaðýya doðru bir bulmacada...
Su oluyoruz...

bir hurdacýnýn týrnak altýndaki kir kadar temizmidir... Yaþlanýnca barýþ þiirleri okuyan moruklar...fötr þapka, papyon...
gençliðinde emsalin geçmemiþse... Bakýr renkli bir tastan þiir içmemiþse
Temizmidir sevgili

Nasýlda yorgun elleri var biliyor musun
Ve
Babam, doksandokuzluk tesbihin nazýný tanýmadan nasýlda secde ederdi anneme, daha çok yaþasýn diye.
Ýþte öyle
bende sesini bir serçenin kanadýna baðýþlayýp, Anadolu’da bir kadýn gülüþüne iliþtirip baðlamak istiyorum sevgili.
Bunu sen bilmezsin,
Tespih bilir, ben bilirim, annem bilir...

Kýrýk dökük bütün atlaslarda peygamberdir himayesiz harfler... Çokça Allah’ý seven.
O yüzdendir ecza dolabýnda saklanýr bazý þiirler
Ve bir rivayette senin de saçlarýna þiir konmuþ sevgili...


Pynst.





Sosyal Medyada Paylaşın: