Heves

Gün batýmýnda
Denizin kýyýsýnda
Albatros kuþuyum
Sýrf senin olan.

Sen’le ben

Ruhun üzerimde elbise sanki
Hiç çýkarmak istemediðim
Bunu bil sevgili.

Elbisemin rengi de
“Sensin”

Efil efil esen bu
Hercai bedende
Rengarenk.

Tenin,
Tenimde þimdi
Hisset beni
Benimle kendini.

Deva bize seviþmeler
Yaralar kabuk baðlar
Yaralý gidiþler
Sevgili.

Ruhumun benliklerinde
Gezer ismin
Hem yüreðimde
Hem bedenimin kuru yalnýzlarýnda.

Sen bende
“heves” deðilsin sevgili
Ben sana mecbur
Ben sana mahkûm

Bende tarihin bilinmezi saklý
Bende tenime sinen kokun gizli

Bir tohum ister içimin sýzýlý yanlarý
Hem gündüzü yakalar
Hem geceleri üstüme
Seni giymek ister bu ten.

Her alevinin uçlarýnda
Hep sana akar
Hep sana sevgi yaðmurunun ýlýk geceleri.

Hadi Sevgili!
Ört aþkýnla cýplak zamanlarýmý...

Sosyal Medyada Paylaşın: