PASTORAL MUTLULUK...

Mutluluðun resmini çiz bana...
Önce bir tuval koy ortaya;
Yerleþtir beyaz kaðýdý tam hizasýna...
Bir kaç dað þekillendir önce resmin baðrýna,
Bir de ýrmak aksýn daðlarýn arasýndan usulca…
Irmaðýn üstünde vakurca duran;
O eski köprü detayýný sakýn atlama…
Bir de çoban çiz sýrtýnda kepeneði elinde kavalýyla...
Ama sakýn bembeyaz tüyleriyle,
Masumca salýnan sevimli koyunlarý unutma...
Hatta eski bir kulübe olsun resmin sol kenarýnda...
Ýçinde bir baba, üç güzel kýzý bir de hamarat karýsýyla...

Sen yalvarýrým mutluluðun resmini çiz bana...
Daðlarýn ardýndan süzülen sarý saçlý güneþi çiz,
Doruklara sevdalý beyaz karlarý yabana atma…
Bembeyaz bulutlarla nakþet masmavi gökyüzünü;
Kýrlara döþenmiþ kan kýrmýzýsý gelincikleri unutma…
Þimdi beni de ekle habersizce bir kuytuya,
Ve sen resmi tamamlamaya devam et haylazca…
Gözlerimde umut olsun;
Baþýmda papatyadan örülmüþ bir taç,
Ve bir demet kýr çiçeði býrak avuçlarýma…

Son olarak kendini de iliþtir yaný baþýma usulca,
Ellerimi tut sýmsýký,
Dudaklarýn dokunsun alnýma…
Resim de olsa büyülü bir aþký yansýt bana,
Ve ne olursun beni,
Sana muhtaç;
Aciz,
Kimsesiz,
Nefessiz býrakma…………………….

(15/07/2008-ANKARA) (A-Y)
Sosyal Medyada Paylaşın: