BİR DÜŞE AĞIT
Deniz rüzgarlara kafa tuttuðunda
boran fýrtýna olur
Köpürür
Öfkeye yenik düþer
Unutur eskittiði aþklarýný
Kumsalýn kýyýsýnda çalýverdiði kaçamak öpücükleri unutur..
Kavrulur mavi
Öfkede
Sarý turuncu ihanet doðar bir aþkýn k/özünde
Kuþlar çoðaltýr kendilerini
Prometheus piþman deðildir…
Kemirir durur zamaný kötülük,caný yanar
Kâhindir ama bilememiþtir zahir bir kartala yem olacaðýný
Uðurudur o tüm insanlarýn…
ZAMANI DURDURUN
Aya küfredilir bazý ayrýlýklarda
Ay yalnýz
Yýldýzlar ýssýz
Ve ölü bir yýldýzýn ýþýðý çaðýrýr seni geceye
Ölü,
öldürdüðün,
öldürdüðünüz aþk çaðrýsýnýn son kullanma tarihinin geçtiðinden bahseder tüm gazeteler
Fotoðraflar eskitilmiþ.
Eskimeye zaman bulamamak
aný olamamak
aldanmak mahçup bakar yüzlerinize
Bir zamanlar gök olmuþ, deniz olmuþ yüreðinde bir tufan
Bir sel alýr götürür gözyaþlarýný geçmiþe
Aný olamamýþ anlarýn aðýdý yakýlýr dizelerde
Sessizlik “a requiem for a dream”i mýrýldanýr
Serseriler,
soytarýlar,
dolandýrýcýlar,
köylüler,
çocuklar geçer pazaryerlerinden
Ve nasýl bakarsa küçük kýz çocuklarý kalp þeklindeki elma þekerlerine
Ne kadar tatlý ne kadar pembe ve yumuþaksa pamuklar,þekerler,yastýklar
Pamuk prenseslerinin son uykusu da o kadar tatlýdýr iþte.
Pazarlar hýncahýnç dolu… hiç boþalmayacak gibi….
Aþklar satýlýk
Tüm cüceler uykuda
Bana pamuk þeker al gelirken
Gelirsen eðer..
Bi de sende unuttuðum aþka yazgýlý ömrümü!
Son çýðlýðýný býrakmýþtým aynanýn önünde rüyamýn
ninnisini uykularýmýn sende býrakmýþtým!Unutmuþ...
kýzýl gülümsememi....
hepsini al gel
Sonradan kimsenin olmayacak gülüþlerin yanýna koyacaðým kýzýlý
Parmak izlerinin yanýna kalbimin tam ortasýna ve yüreðimde biriktirdiðim bir nehir kavuþacak denizine
Öfke ve aþk kokmalý yaralý þehir bu gece
Bu gece her þehir Ýzmir olmalý…
Bu gece ben aþk…
Ben aþýk olmalý
Artvin’ e kar yaðmalý
Sesim yankýlanmalý daðlarda…
Horon tepmeli ,zeybek oynanmalý,aþk olmalý bu gece,
Aþk…
Borcumu ödeyecektim ya hani tüm kaybetmiþlere.
Kendime de!
Ödeyeceðim
Bu gece sadece ýþýðý bana yadigâr ölü yýldýzlarýn gecesidir
Iþýltýlarý aydýnlatýr gök/yüzleri,ýþýltýlarý halen gökyüzünde
Göz kýrparlar ölü tanrýlara,
Iþýklý kentler borçludur
Ben de borçluyum yalnýzlara,
Kalabalýk kentler
yalnýzlýklarýnda ayrý ayrý yalnýz ve tek olanlar unutulmaz
Sessiz aðýtlar yakacaðým onlara..
Ölü yýldýzlara
nasýlsa kaybolmaz ya attýðýn en ufak kahkaha
sadece kendinin duyduðunu sandýðýn çaðrý hani yok sanarsýn ya
canýna kýyanlarýn son çýðlýklarýný toplayacaðým semadan,
geceden denizden, okyanuslardan,nehirlerden…
Bir deniz atýna binip götüreceðim onlarý
Aþka dostluða þefkat ve merhamete….
Dionysos’la
kadeh kaldýrýp,
Oedipusla aþký konuþacaðýz
Ve bir þahmeran sarýlacak boynuma
Ben sevdaya, ölüme dünden razý
Býrakacaðým kendimi ölümün koynuna…
Yanýmda þarabým,yanýmda yalnýzlýk ve kalabalýk þehirlerin ýþýltýlý geceleri
Yalnýz sokaklarýn bekçi düdükleri
Beklemeyeceðim seni
Duymadýðýn çýðlýðýmý duyacak zaman
Ardýmda býraktýðým gölgem dolaþacak
Kordon’da,Kafkasör’de
aþk olan her yerde kalbim aþk çarpacak
Yaban atlara yükledim kalbimi
Beni bir tek onlar anlayacak.
Bir çýðlýk bile býrakmamýþtýn ardýnda…
O yüzden seni
Ýþte sýrf o yüzden SENÝ kimse duymayacak!
12 haziran 2011-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.