Kırık Tebeşirler

Hakikate deðmezken kalem
Bir aðýt doðsa
Yüzünü sürse dizlerime...
Affeder mi beni ayrýlýk.
Söyle....!

Yaþamaya deðmezken
Gerçek çiçeðini çoktan soldurmuþ
Zehrini boþaltmýþken duru
izine gökyüzlerinizin
Ayrýlýðýn izleði,
Affedecek mi bizi...

Soðuk, serin bir su çarpsam yüzüme
Kendime gelir miyim sahi

Atlara binmiþ gidiyorken biz
Gönül kuþaðýný parçalamýþken birileri
Bað bozumu çöllerde üzümden þarap
Aþk/tan sevda boy verir mi ki

Affetmeyecek bizi
Aþk affetmeyecek hiç birimizi.. !

Çocuksu özlemlerin gül bahçesi d/evrimlerin/d/e, düþmüþüm denizlere
Bir damlasuda boðulacakmýþ gibi
Sarmýþým boynuma dalgalarý...
Öleyazmýþým
Öldürmüþ birileri beni ,güvercinlerimizi
Biri bulutlar kondurmuþ alnýma
Aklýma suyun rengi, düþün kokusu, annemin yüzü düþmüþ
Babamýn sesinde, mimozalarda, kar ýþýltýsý... usul gölgeli o beyaz kýþta, mavi tülbentli alnýnda gülmüþ, gümüþ su perisi, aþka yazýlý rüya, bana düþmüþ...
Kalp düþmüþ kalp üstüne
Zincirleri dolanmýþ...

Keþiþsi oyunlar oynanmýþ aynada ,ayný suda.
Aþk akmýþ gözlerimizden kan/su kýrmýzý boynunda
Akkanatlý kuþlar kýrmýzýya boyanmýþ hercai mevsimlerin birinde..
Kýrmýzý bir yaðmur sesidir "þimdi"
Aþktý,yaðdý,kayboldu...Bir ses!...

Ölünce kirpiklerinizin gölgelerinden akmýþtým gözlerinize.
Özlemlerimin adý yok sevgililerini var saydýðýmda ;her birinde tin sesini bire tamamladým.
O kýrýk gümüþ bardaktaki suydu adým, Kelebek kozasýnda hürriyettim ve þirazesi kaymýþ, mermisiz bir silah sesiydim, daðlarda aksi olmayan
Yine de sevmiþtiniz beni
Hiç aldýrmadan...
Kýrýk tebeþirlerle topraða kazýdým adlarýnýzý, geçerken mezar taþlarýnýn arasýndan...
Yüzünüze/hüznünüze düþürerek yüzümü
Gökyüzünüzü beyaza boyayýp,kaçtým sonra
Ardýma bile bakmadan...

16-26 temmuz 2011_ 2020
Sosyal Medyada Paylaşın: