MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Moleküller
Hasan Ünal TEKAĞAÇ

Moleküller


Eskiciye bir bardak su verdim,
Tüm insanlardan eski.
Anlamadý kýymetini,
Ýçti hemen hepsini!

Asýrlardýr misafir olsa da
Sýkýlmadan oynuyor,
Çoktan toprak olmuþ
Bir ananýn kucaðýnda,
Doðumunu bekleyen bebek!
Doðada bir telaþ, sanki bayrak yarýþý:
Doðmamýþ da, ölmüþ de,
Hani nerede bebekken ki vücudun,
Yaþayan da aslýnda toprakta.
Þimdi dur, düþün!
Daha gencim derken bile,
Her bir molekülün
Milyonlarca yýl yaþýnda!
Çekilmiþ çorba misali,
Evrenin bir kopyasý
O minicik karnýnda.
Bedeninde buluþmuþ
Mahþeri tarihi kalabalýk.
Yalnýzlýk çekiyorsun oysa,
Kendi küçücük odanda!
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.