Bu Sokakların Yaprağıyım

Ne bir sevinç vardý,
Ne bir heyecan!
Bir ölü gibi serilmiþ yola.
Ýnanamýyorum,
Tanýyamadý ya beni
Gençlik ateþiyle yürüdüðüm sokaklar!

Belki bir sürprizi var!
Köþeyi dönünce kim bilir
Karþýma eski sevgilim çýkar!

Koþuyorum sokaðýn baþýndan,
Canhýraþ deþmeye çalýþýyorum,
Anýlarýmý bir piton gibi yutmuþ zaman!

Unutulmak kötü.
Daha da elimi, sen de unutuyorsun!
Söyle hangi aðaç aðlar,
Düþen yapraklarýna?
Ben de yýllar önce düþen,
Bu sokaklarýn yapraðýyým!

Tam da tutunduðum yerden kopmaya baþlamýþ hayat.
Þimdi hangi sayfasýný yýrtsam, gençliðimin!
El gibi olmuþ, geçen zamanlar!
Anlaþtýðýmýz dili unutmuþ,
Yürüdüðüm þu sokaklar!

Koca koca binalar,
Aþkýmýzýn rüzgârýný, çoktan söküp götürmüþ o eski parktan.
Ölü bir rüzgardýr þimdi, sýmsýký tuttuðum avucumda yatan.
Açýverdi üstünü bir ürperti;
Hýçkýrarak uyandý,
Yüreðime gömdüðüm tüm o eski þarkýlar!
Sosyal Medyada Paylaşın: