ÖZLENECEK NE KALDI
...
Ýster istemez buruk bir özlem birikti içimde,
Her damlasýnda helezonlar,
Eski taþ plaklarýn hazin ve gýcýrtýlý kemanlarý,
Taþ yollar, ahþap binalar ve loþ sokak fenerleri.
Kelebekler, kýrlangýçlar bile þendi.
Papatya kokularý, zakkumlar, erguvanlar.
Akþam bacalardan baðýran gamlý baykuþlar bile þendi.
Saçaktaki akasya,
Bahçedeki safran,
Böðürtlenlerden yükselen o çiðsi koku,
Her rengiyle, her haliyle sendi.
Günbatýmlarý vardý seyirlik,
Cýrcýr böcekleri,
Kuru dereden kurbaða sesleri týrmanýrdý,
Gün pembeye çalar,
Turuncu camlardan hüzmesi yansýr,
Bir garip bal rengini andýrýrdý gölgesi duvarda,
Sarý daha sarý,
Beyaz daha beyazdý.
Kýþ gerçekten zemheri,
Mart hakikaten ayazdý.
Komþuluk vardý.
Hal hatýr sormak, gelip gitmek vardý,
darda kalana yardým etmek.
Sokak düðünleri,
Þeker kapýþan çocuklar.
Babayiðitler vardý.
Siyah deriden gocuklar.
At arabalarý vardý, gýcýrdayan tekerleri,
Heybelerde kirazlar, çilekler,
Kokusu sokaðý sarardý.
Tadý enfes, gerçekti, doðaldý, temizdi.
Bahçedendi. Hilesi olamazdý.
Benim mesut anlarým,
Yaþanmaya deðer zamanlarým vardý.
Serçeler gibi bittiler.
Sakalar gibi gittiler.
Çocukluðumun saf ve temiz yýllarý,
O beyaz atlara binip bu kara zindaný terkettiler.
Siyah asfaltlar, aðýr betonlar örttü anýlarý.
Derin bir kabir gibi.
Yaþarken gömüldük bu beton yýðýnlarýna.
Ne özlenecek bir þey kaldý geride,
Ne çocuklarýmýza býrakacak gerçek bir renk, gerçek bir koku, gerçek bir mutluluk.
Sahte ve bozuk bir dünyanýn gri ve kokusuz sokaklarýnda,
Açýk bir ceza evi,
Yarý açýk bir týmarhane.
Para aþkýna feda ettik görünen cennetimizi.
Þimdi ölmeden cehenneminde yaþýyoruz bu hazin öykünün.
Bizim çocuklarýmýz hiç bilmeyecek gerçek bir çileðin tadýný, kokusunu.
Gerçek bir karpuzun kabuðundaki beyazýný kemirmeyecek.
Bir elmanýn, bir üzümün, bir incirin,
Keþke onlara para býrakacaðýmýza,
Bozulmamýþ bir dünya,
Bir cennet býraksaydýk.
Bir bahçe býraksaydýk da çelik çomak oynasaydýlar,
Uçurtma uçursaydýlar o bahçede.
Ne kaldý özlenecek?
Ne kaldý!!!
Zekeriya Terzioðlu
10. 06. 2020
(Fatýma Meva’ma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekeriya Terzioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.