Yıllara Dayanır

Yýllara dayanýr aþkýn var oluþu bilinmez nereden geldi söylenmez
Kýrsaldýr doðuþu nerede bir insan bulur düþer yüreðine sevgidir
Tapýyorsan aþka bil ki bu senin en büyük sevabýndýr ve nimetin
Özünde yaþadýðýn damlalar misali aþk da o kadar zarif ve incedir

Nerde o eski aþklar diyerek of çeken bir genç acýsý yarasý derindir
Dokunursun titrer söyle dersin aðlar bu dur ki onun kendine kapanýþý
Anlatamaz herkes unut beni diyerek biten aþklar derin yaralar býrakýr
Unut beni diyerek gidenler arkasýnda sadece bir aþk deðil yetim hayaller býrakýr

Soruyorum kendime ben kendimle dertleþirim kendimi dinlerim ayný zaman da
Kendimi kýrmam kendime kötü söz söylemen doðruyu kendime söylerim anlatýrým
Deli gibi kendinle ne konuþursun diye soran bir insan baþarý yoksunluðu çekendir
Kendini dinlemez nasihat bilmez özünde iyidir ama o da yarým kalmýþ bir sevgidir

Ýlk kez olmuyor kimler neler çekmiþtir ok gibi sinsi bir söz devirir en güçlü kaleyi
Yýkarsýn dilinin kuruduðu zorla yarattýðýn bir aþký tek bir cümlenle lakin neye yarar
Güvenmediðin bir tek yanýldýðýn olsun kurur göz yaþlarýn bedenine gömülür gider
Elde edemediðin mutluluk nasibin diye oturduðun yýllardýr sadece ondan utanýrsýn

Aþk bilmez kalbe neden düþtüðünü anlatýrsýn ona ve bir kelebek gibi uçarsýn
Yüreðin de bilmez aþký sýkýþmaya baþlayana denk o vakit anlar sevdiðini
Acizdir insanlar kaderi elleriyle yaratmak varken usulca susarlar
Elleriyle çabalamanýn kolayýný bilmez ellerinin tersiyle iterler aþkýn göz yaþlarýdýr



Sosyal Medyada Paylaşın: