Dilim Varmıyor Duygularımı Söylemeye

Yaðmurlu bir gün sisli bir hava ve zindan gibi karanlýk gece
Çýldýrýrsýn çamur yaðar o beyaz bulutlardan üzerine
Göremezsin burnunun ucundaki aþký nasýl anlayabilirsin
Sen aþýk olacak bu günlerde nasýl yeniden doðabilirsin

Sustuðun aklýndaki kaçýp gitme duygularý nefret ile körüklenir
Ah bir anlayabilsen dilim varmýyor korkudan söyleyemiyorum
Zaman ile kayýp gidecek avuçlarýmdan söylemediðim sözler
Son piþmanlýðým ne fayda kaybettikten sonra ki göz yaþlarý

Duvarlar ki üzerime doðru gelen beni sýkýþtýran baþýmýn aðrýsý
Ver taraf olan söyleyememek bu baþlamadan bitiren aþký
Konuþursun gözünün önünde bakar durursun mutluluk
Bir kelam cümle kuramasan da göz ucunda duruþu yeter

Yýllarýmý götürecek böyle devam etmek böyle sakin durmak
Yoksa bir yerden baþlamalý mýyým kaybetmekken büyük korku
Cesaret ki ne yüce ulus dur ben beklemeye mahkum etmiþken
Bir nebze mutluluðu kaybetmemek için uðraþýrým sonundaki hüzün

Dualarla geçer keþke diye umut ederim bekler dururum
Açýlmamýþ bir zarf gibi düzüm kýrýþmak kýrýlmak istemem
Anlýyorum hissediyorum onun huzuru ve mutluluðu var
Þansa býrakmadýðým sözlerim kalbimin kýrýlmasýný istemem







Sosyal Medyada Paylaşın: