Kalemim

Sevginin gerçek adýydý umudun çiçeði
Gülümsüyordu aðlýyordu sanki gök yüzü
Ne için bu kadar güzel bakardý ne için
Kýramazdý masumca eðerdi boynunu

Tanýyordum o ismi ne kadar yanýlmýþým
Tarafsýzdým sert bakýyordum büyük bir kinle
Ne yazýk ki görememiþim o bakýþlarýn masumluðunu
Hissedememiþim anlamamýþým gafildim çünkü

Nasýl bir zafere imza atýlýr nerden nereye geldim
Ve nasýl dökülür kelimelerim dudaklarýmdan
Ne hakla yazýyorum ne için bunca düþüncelerim
Neden bu beyaz kaðýda bir siyah kalemle geldim

Yaralarým iyileþmiþti aslýnda bunun sebebi neydi
Kýramadým o adý güzel insaný kýyamam yazamam adýný
Çarpýyorsa bu kalp tekrar þifreliyorsa kelimelerimi
Beni buraya taþýyan bir düþünce var ummadýðým kadar güzel

Bir yorgunluk kahvesi ve onunla saatlerce konuþtuðum konular
Bulamýyorsam anlatacak bir þey büyülenmiþtir düþüncelerim
Bu satýrlarý yazmak kaderin bir aynasý mý omu sürükledi beni
Yoksa o düþündüðüm þey mi ve þimdi býrakýyorum kalemimi


Sosyal Medyada Paylaşın: