Al Ay!

Bir Gece oturdum kaldýrýma.
Ay bana ben aya, sükûti ama
Sohbet vakti idi dolmuþ içim,
Baktým ki parlýyor dolu Ay’da.

Hoþ deðilmiþ gördüðü anlattý;
Çocuklar ölmüþ mavi boncukta!
Azap sarmýþ dört yaný cihanda!
Söz gelimi de güzel ya dünya!

Rengi ala çaldý, öfke hali
bastýrmýþ belli ki hatalara!
Hicap ile eðdim boynumu, ben
insan oðluyum insanda hata!
Sosyal Medyada Paylaşın: