Telleri ýslatýlmýþ sazýn gürültü sularýndan geçiyor zaman Dudaklarýnda sis ve aðaçlar buðulanýp gözlerimin uçurumuna Gece kýyýsý þehrin türküsüyle sessizliðe derinleþiyor...
Aklýmýn ay yanýðýna ince ince çarpan Zeytin dallý kuþlarýn konuþkan yoluna Anlattýklarýmý seriyorum An mavi bir romanla yüzünü uyanýyor sýzýmýn kýrýðýna.. Ýçimdeyse durmadan koþan bahar yokuþlu çocuklar Kör ýþýðýn kanatlý kelebeði ki Benimle kendilerini büyüyorlar Avuçlarýmda kýzgýn ateþ Düþ atý bir baðlama
Kýrmýzýya yakýn boþluðun oyuðunda ürperiyor yýldýzlar Kuytularýna gökyüzü aðzýyla seslenip Açýlan gemilere baðýrýyorum giz tohumlarý Gül gibi kanayan haki yalnýzlýðýn sus duvarlarýný duyuyor musun Dilimde yaralý yol