Kapattým gözlerimi geceye,
Dalgýn gündüzün devamýndayým.
Anlayýn geçecek ömrünüz böyle böyle hep itirazsýz,
Kalaný ben yaptým
Suçlusu benim.
Gelecek elimde/elimizde/ellerimizde diyorlar,
Hep “emir”li, bilakis “rica”sýz,
Gecenin koynunda ben çýplak, hatalý
Harcamalar gerisinde suçlu “geçmiþim..”
Ve yaramaz biri olmuþumda
Zamansýz,
Olmamasý gerekeni
Yaptýðým eylem,
Ne mutluymuþlar da hayatlarý üstlerinde,
Vay da vay! Alan, veren ben;
Ben ben olduðumdan suçlu ben….
Her duygu, her karar,
Kendime çokça zarar,
Beynime bir dürtüyse.
Sonuç zincirleme tepkisel bir,
Elektriklenmiþ gibi beynim,
Hareketlenen nöronlarým.
Emir alýr,
Fiziksel olarak ben devredeyim,
Hareketlenmem, sabitim,
Beynim nöronsal döngüde ancak
Ve bloke olmuþ nöron alýcýlarým.
Vah bana!
Ben anlattým ya ilahi güç,
Sabah akþam pompaladýðým
Bir yýðýn ilaç.
Kaybetti böylece vücudum uzamsal düzeneðini,
Taktýlar ya molekül boyunduruðu,
O ooooo yüklü ilaçlarla,
Ben hiperim tansiyonlu,
Çarpýntýlarda kalbim,
Ölüm yüklü trenlerde, istasyonlu.
Oh be! Kurtuluþa yakýným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.