Vay anam vay!

Bak þimdilerde neler oluyor benim tarafýmda
Gelip yanaþýrsan yanýma,
Az biraz da delice sözlerle
Daha da olmadýk komikliklerle girersen kanýma,
Bir zahmet ben de bakarým etrafýma,

Yanýlsamalar türkü türkü bend kuruyor,
Yanýk sözlerim cafcaflýsýný kaybetti,
Yanýmdasýn fark ediyor musun de haydi!

Çýktý türkülerim halay kuyruklarýndan,
Sözleri aþk meþk havalarýný unuttu,
Vallahi bak dikkat et unuttu unuttu,

Dizelerim artýk mermiler adýna,
Diz kýrmalarým topla tüfekle
Koçerilerim skorçki helikopterlerin pervanelerinde,
Ve çocuklarým misket bombalarý topluyor yerlerde þeker yerine,

Ele avuca sýðmaz yaným þehirciliði kaybetti,
Kapmacasýný oynuyor köþe bucak,
Ha bire yanan ormanlarda
Can havline düþmüþ sürüngenler,
Uçmaya heves sarýyor bedenim,
Þeklini unuttuðum kartallarla,
Ve yuva kurma özlemimi kaybettim,
Sadýk güvercinlerin yokluðunda.
Artýk domuzlardan koruyamýyorum pancarlarýmý,
Yoklar çünkü
Çünkü yoklar,
Onlarda yaðan mermilerle yuvalarýndan oldular,
Onlarda terk etti yurdumu,
Götürdüler doðallýðýmý ben çýplaðým.
Ve deðiþken türkülerimin sözleri daðlar adýna,
Kan revan adýna
Yakýlýrken kýnasýz gelinlerin elleri toplulara,
Hissettikçe yok olmanýn adsýz, ýssýz aðrýsýný,
Nasýl deðiþmez mani yüklü türkülerim,
Gencecik, acemice ölen gençlerimin adýna.

Vay anam!
Vay görücüye mi çýkmýþ sýnýr hatlarým,
Deðiþmeye mi tüttü yine ben ve evlatlarýmýn yurdu,
Varoluþlara mý baðlanacak tenimin elma kokan dolgusu.
Ve hala yalanlara mý inandýracaklar
Bizi/bizleri patronlarýn medyasý,
Nasýl da benim için “çýrpýnýr” görünüyor baþkasý,

Vay anam!
Vay ne çok kandýrýldýk ta,
Hala kandýrýlýyoruz.
Gömmüþüz kafalarýmýzý suspusuz,
Ya ama çocuklarýmýz kanmýyor vuruyorlar daðlara,
Ya ama torunlarýmýz inþaya çalýþýyor
Unutturulan dillerimizi
Ve vallahi ha böyle de suskun kalýrsak,
Ýnanýyorum çocuklarýmýz kýracak diþlerimizi..

Teyyar DUMLU


Sosyal Medyada Paylaşın: