TIRNAKLI TÜMCELER DURAĞINDA
ebadem
TIRNAKLI TÜMCELER DURAĞINDA
"Bu þiiri þiirlerime ses olan, caným ablam Dr Ayþegül Atmaca’ya armaðan ediyorum. Ýyi ki varsýn caným ablam." -bana sözlerini verir misin?- O kapatýr gözlerini,
Ve retinasýnda siyahi bir düþ belirir.
Oysa ben üþürüm;
/ceplerimde can buzum erir...
Kovamam þairlik yanýmý, þiirlerimin kalemi kýrýktýr.
Oysa senden, bir mýsraya ihanet beklemek,
/en büyük alçaklýktýr...
Seninle hangi þiire baþlasam,
/okyanuslarý kabarýrdý, gözlerimin.
Ve ne hikmet bilinmez ki
/i mgeleri yitik,
/ünlemleri eksikti bu þiirin.
-bana sözlerini verir misin?- Sen kapatýrsýn ben açarým gözlerimi,
Ve öznesiz bir güneþ doðurur beni.
Oysa hayal etmek;
Ne kutsaldýr bir þiirin baþ ucunda.
/ve virgül gibi kývrýlmak,
/beyaz bir kaðýdýn, tam ortasýnda.
Söylesene;
Kutsal mýydý uyanmak bir ünlem boþluðunda?
Ve dayamak sýrtýný büyük bir harf yokuþunda.
Katýksýz bir i mge iþçisiydin sen,
/gözlerin dokuz bakar umuda.
Ve sözlerin çatlamýþ bir dudak olur,
/týrnaklý heceler duraðýnda.
Dedim ya;
Sen kapatýrsýn ben açarým gözlerimi,
Ve öznesiz bir güneþ doðurur benliðimi.
-bana i mgesel güneþler verir misin?- Oysa;
Kürþad’dan azat, bir kuþ olmuþtur seninle bahar,
/konmuþtur beyaz abasýyla þefkatin dudaðýna.
Diyemedim “hoþgeldin” diye, bu þiir otaðýna.
Öyle ya;
Gözleriyle bir mýsra yaz deseler, aðlardýn,
Boyun eðerdi yüreðin, bir ülkü sonsuzluðunda.
/dil susardý,
/kemiksiz bir senfoniydi havanýn dudakta ses hali.
Öznesiz bir kayýsý dalýydýn sen,
Ve zamirlerinde bir dal asabiyeti.
Oysa;
/ne “can” bir sevdadýr, nesirden bir beþiðin hulasasý.
Öksürürdün bilirim,
Ölümcül bir þiirde ritim tutarken, öksüz bir çocuk azasý.
Adýný sen koy ne olur,
/varsýn yüklemsiz, devrik kalsýn mürekkebi sayfalarýn.
Biliyorum;
Bir yaný tutuklu kaldý, dal ucunda þahmeran zamanlarýn.
Oysa sarý bir tütün yapraðýnda kavgacý,
/ve Ankara kadar dardý yüreðin ve bir o kadar acý.
Oysa sen;
Bir þiir üzerine, virgüllü dekorlar koyandýn.
Ve miskin halinde bir þairin baþucu ilhamýydýn.
Nerden gelir aklýna bilmem ki,
Itri’nin hüzzam bir bestesinde, düðmelerden kan dökmek,
Ve minik Ayþe’yi “Gül Tokmak” peþine düþürmek.
Kavgasýzda olmuyor deðil mi?
Hayat iþte neylersin?
Dediðin gibi, nasýl ekersen öyle biçersin...
Kapatýnca gözlerini,
Sanýrým ki duvaðýna týrnaklarý düþer “aðabeyin”,
Öpülememiþ eller kalýr geride,
Ve yarým kalýr þiirleri bir çocuðun,
Yarým kalýr,dilinde.
Oysa sana hediye týrnaklar biriktirmiþtir avuçlarýnda,
Ve dilimin ceplerinde “Türkçe” hitabeler,
/nasýl gülsün bir çocuk,
/gece gizli aðlarken ölüler...
Ve Kandehar daðlarýnda namaza durur bir yiðit,
/yönelir mýsralarý kabeye,
/yönelir dudaðýnda tevhid.
Ne olur aðlama,
/aðlama gözleri nur baðlý körebe.
Dokunsan, uçarý bir “ah” düþer topraða,
Ve aðlarýsýn, her þehit haberinde.
Bilirim ben seni,
/sen ýþýk yýlý zamanlarýn kýzýsýn,
Ve rüzgara omuz vermiþ bir yüreðin hýzýsýn.
Varsýn senden sonra geride, yorgun sorular kalsýn.
Ya da bitirilmemiþ mýsralarý bir þiirin.
Gün olur umudun buðday tenli çocuklarý doðar,
/kuþanýr kalemin en keskin halini,
Sana seni anlatan þiirler yazar.
Ama bilemem ki hangisi seni benim kadar anlar...
Söylesene;
Bana düþlerini verir misin?
Varsýn daðýlsýn saçlarý düþümdeki gelinin,
/tacýna baharýn üç gülü düþsün,
Üç zamaný, hayat denen buhranýn.
Bana Eylül güneþlerini anlatma ne olur,
Esandað’ý durdurabilirler mi þehadette,
/sahi kim der gökyüzü gurbette.
Bana Eylül gülleri anlatma ne olur,
Yazamam bir gülün hikayesini,
/asamam bir gecenin nihayetini.
Asanlarý bilirim ancak!
Salyalý aðýzlarýnda kan kusanlarý,
/ve hükümsüz bir sabaha göz kýrpanlarý...
Bana yitik Eylül’leri anlatma ne olur,
Moraran bilekleri, kanayan yürekleri anlatma!
Ýþte bundandýr sendeki küsüþ taþ duvarlara,
/can alan sehpalara sitem bundandýr.
Bundandýr kanamasý nesirlerin,
/öznelerin ölmesi bundandýr.
/ve sendeki bu suskun hal,
Eylül’den kalandýr...
Bana dualarýný verir misin?
Bir seccadeye döktüðün gözyaþlarýný ya da.
Ya da bozulmamýþ çocuk gülüþlerini.
Bana ölümleri anlatma ne olur,
/sonsuz bilinmeyenli denklemler çözdürme,
/alt tarafý aralanan yeni bir kapýdýr ölüm.
Ya da altýn pelerinli bir can telaþýdýr.
Ya da iþte...Edebiyete münhasýr bir ruh kaçýþýdýr.
Þimdi kapat gözlerini,
Varsýn usunda siyahi bir düþ belirsin.
Sen selam söyle hayata,
/ceplerimde can buzum erisin.
Alýr þairlik yanýmý giderim buralardan,
Aldýrmam ardýmdan aðlamasýna þiirlerimin.
Ya da senden emanet bölüþülmemiþ i mgelerimin.
Bir yaným dilde kalýr, nafile.
Bir yaným düþler denizinde.
Sýkýþtýrýp þairlik yanýmý diþime. Giderim...
Giderim;
Mevsimler sonbaharý vurur, aylardan Eylül’dür,
Ve ayrýlýk;
Beyaz bir kaðýdý hançerlemek kadar kötüdür.
Vakit tamam ey i mgelerin gönül iþçisi,
Uzat ellerini öpeyim.
Eðer öleceksem bir gün,
/týrnaklý tümceler duraðýnda,
/þiir gibi öleyim.
Engin Badem
-acemiþair-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.