Verda

Ýstikbalin umuru yok izanýmda
Çünkü seni yaþýyorum, ne kadar sen o kadar istikbal umuduyla
Ýnþirah istiyorum, sýðýnarak gözlerinin rayiha kokulu nazarýna
Der beni gülistanýnda der beni Verda,

Vuslatýn sarhoþluðu var sanma!
Yeþil gözlerinin mührü sol yanýmda baki
Ben kapý eþiðinde meftun, sen gönül bahçemde saki
Enis’im sana lakin sen fanisin bende fani Verda,

Sendelenir’de ömrüm, bir heyula sancýsýyla
Kuþkularým; muþtuyla bertaraf, nazarýn var diye nazargahýmda
Ýzahýn içimde bir sýr, sen varken ‘ben’ yok faslýnda
Bir gün topla kapýlarýndan beni, sana benden bak Verda,

Serenatlarým biterse bir þubat sabahý, gamzenden sýyýr beni
Sürgün yemeye mecalim yok, her daim sende bil beni
Gönülden ýrak ‘lafügüzaf’ elbet bulurum bizi Yusuf’un nuru gibi
Saraylarýn hükümsüzlüðünü kuyular bilir Verda,

Meylim olsaydý Dar-ý Dünyaya
Visali þiar edinmezdim Ukba’ya
Zaman su gibi akýp gitmekte, sýðýnarak kýyametin arkasýna,
Haydi, ömrümü uzat ‘gül’ Verda,

Sosyal Medyada Paylaşın: