Yol...

.
Baþlar dik ve maðrur, ayaklar mutlu,
Kimse sormaz yüzler doðru yöne mi...
Oldukça hayaller, düþler umutlu,
Hoþ gelir herkese dogma dönemi...
.
Çaðlardýr yanlýþlar, doðrular ayný,
Masalsý sevdalar doldurur koynu...
Ezber, taklit ehli kullanmaz beyni,
Meçhul, seyir geri, yahut öne mi...
.
Hareket tarzýmýz, emir-komuta,
Çocukça yürümek, el tuta tuta...
Kafada soyuttan yer yok somuta,
Bilinmez idrakin, aklýn önemi...
.
Ceddimin bilimde geçmez hiç adý,
Kullandýðým her þey “gavur” icadý...
Kaç nesil beyhude doðdu, kocadý,
Bilmem ki bu acý yalnýz bana mý...
.
Kula kul olmaya eder itiraz,
Ýnsan kendi olup, düþünse biraz...
Milleti seraba hapseden maraz,
Belki ussal körlük, belki anemi...
.
Gördüm ki, bir kula olunca bende,
Zerre kadarcýk ben kalmamýþ bende...
Safsata peþinde yazýk ki ben de,
Boþa harcamýþým nice senemi...
.
Bilirim, tarihe kimler hakimdi,
Ýbn-i Sina, Kindi, Farabi kimdi...
Laik cumhuriyet yolunda þimdi,
Çaðdaþ bir yurt aþký daðlar sinemi...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…