Kalmamış…

.
Gel ey gönül vazgeç sen bu emelden,
Bu yerde sevdâlý yürek kalmamýþ…
Kibirler hisleri yýkmýþ temelden,
Gönül mabedinde direk kalmamýþ…
.
Füsunkâr bakmayý bilen yok artýk,
Ruhlara akmayý bilen yok artýk.
Âþýðý yakmayý bilen yok artýk,
Leylâ’ya, Aslý’ya çýrak kalmamýþ…
.
Sahtelik sonunda aþka da sinmiþ,
Yeminli sevdâlar bir güne inmiþ.
Nice aþk rüzgarý esmeden dinmiþ,
Hülyâlý hislerde sürek kalmamýþ…
.
Ömürler gündelik hazza adanmýþ,
Sevgi fidanlarý dipten budanmýþ.
Nefisler zahmetsiz zevke dadanmýþ,
Hasretle yanmaya gerek kalmamýþ…
.
Sanki bir tünelde sevdâ tireni,
Ne duyaný vardýr, ne de göreni.
Olmuyor sevip de yâre ereni,
Vuslat diyarýnda durak kalmamýþ…
.
Kaydýrmýþlar aþký nete, kanala,
Esir düþmüþ düþler kuru sanala.
Muhabbet atýný sürüp dörtnala,
Yâr bulmak gibi bir erek kalmamýþ…
.
Bostancý der sevgi, hayatýn özü,
Ýnsaný piþiren sevdânýn közü.
Uzatmak anlamsýz velhasýl sözü,
Ruhlarda heyecan, merak kalmamýþ…
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…