Yok...

.
Neden geri kaldýk... akýl çaðýnda
Bilgiyle bakacak gözümüz mü yok...
Neden acze daldýk... idrak baðýnda
Düþünce dökecek özümüz mü yok...
.
Sonu fos, ihtiras yüklü düþlerin
Ön-ayak olduðu bütün iþlerin...
Yalaný, yanlýþý büyük baþlarýn
Baþýna kakacak sözümüz mü yok...
.
Hakikat harýnda kavrularaktan,
Hürriyet yelinde savrularaktan,
Hamlýktan kemale evrilerekten
Ýnsanlýk ekecek yazýmýz mý yok...
.
Taklitten ibaret olan imanda,
Hurafe çöplüðü kalbi viranda...
Sadakat hazzýyla solan vicdanda
Þerleri yakacak közümüz mü yok...
.
Cahilin paslanmýþ masallarýndan,
Hayalle süslenmiþ misallerinden...
Kalýba dökülmüþ his hallerinden
Usanýp, býkacak sýzýmýz mý yok...
.
Din-iman satarak safa sürenin,
Her derdi, kederi kader görenin...
Batýlý, doðulu bitin, pirenin
Canýný sýkacak tezimiz mi yok...
.
Marifet, beceri artýk beyinde,
Günbegün küçülen dünya köyünde...
Kuralý us gücü olan oyunda
Aslara çakacak kozumuz mu yok...
.
Þuurla seçilen güzel hallerle,
Muhabbet saçýlan tatlý dillerle,
Mazluma açýlan müþfik ellerle
Sevgiler dikecek bezimiz mi yok...
.
Sellerin daðlardan akýþý gibi,
Direnen bentleri yýkýþý gibi,
Türk’ün Ergenekon çýkýþý gibi
Dogmadan çýkacak dizimiz mi yok...
.
Ýlham alýp bilim denen güzelden,
Özgür akla dönmek gerek tez elden...
Ýlkel bir kabile gibi ezelden
Ebede akacak izimiz mi yok...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…