Göremiyoruz...

.
Gerçeði görmeye yok niyetimiz,
Kardaki karayý göremiyoruz...
Dogmada körelmiþ görme yetimiz,
Serdeki yarayý göremiyoruz...
.
Nutukta zenginiz, bilimde fakir,
Tuhaf bize çaðdaþ düþünce, fikir...
Hür aklý, vicdaný kararttýkça kir,
Deðiþen küreyi göremiyoruz...
.
Kutsadýkça eski müktesebatý,
Küçülür gün be gün beynin ebatý...
O kadar ileri gitti ki Batý...
Açýlan arayý göremiyoruz...
.
Her þeyi kafirden hazýr aldýkça,
Gelecek kuþaktan refah çaldýkça...
Hamaset düþkünü kibre daldýkça,
Eriyen lirayý göremiyoruz...
.
Seviyoruz dili yalan dolaný,
Övüyoruz malý talan olaný...
Bizim sayemizde bizi yolaný,
Günahkar parayý göremiyoruz...
.
Uyarsan ne fayda gözü yumaný,
Canýný yakandan yardým umaný...
Görsek de ülkeden çýkan dumaný,
Çakmaðý, çýrayý göremiyoruz...
.
Çoðu ömür sanki nadas arazi,
Doðuþtan kuraðýn, “lütfüne” razý...
Kýrýk akýl-izan denen terazi,
Kazancý, fireyi göremiyoruz...
.
Taparýz adeta canlý bir puta,
Umutlar baðlarýz beze, çaputa...
Ölmeden yatarýz kuru tabuta,
Kendimiz sureyi göremiyoruz...
.
Haz verdikçe kula kulluk “erdemi”,
Cennet eden biziz zulme her demi...
Bilmem, aciz þükür göze perde mi,
Sultaný, sarayý göremiyoruz...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…