Ax ve Sardunya

Avuçlarýnda k(an)/Parmaklarýnda gül 
Ben sardunyayým oysa ...

Apak düþlerin sevdalýsý olmayý býraktýðýmdan beri
Gecenin aysýz bir vaktiyim
Kursaðýma çöken 
Kokuþmuþ duygularýn mumladýðý 
Dingin kelimelerle oynamayý hiç öðrenemedim ki

Heybesine erinç devþiren iki düþ yolcusuyuz 
Ax,eksik cümlem
Ceplerimi korkularla doldurduðum bir vakitti
Kalem rýzkýný ararken anne göðüslerinden
Kýrmýzý’nýn diþlerinde
Kaçýncý celsede olacaktý mýsralarýn
Inanmýþtým
Kýyamazdým
Bir öksüzlük daha görmesin
Onca söz cümbüþünün arasýnda

Etek dolusu hüzünlerimizi sunduk karanlýða
Ki ezeli yalnýzlýðýmýza ezber edemediðimiz 
yüzler gelip geçti içinden
Hatýrlatma!
Hakikat tek kurþunluk 
Ona sýkýlan bir armaðan olarak aldým ellerini
Pencerene bak
Mor sardunyalar ektim
Anne izlerinden hoþnut topraðýna
Envai çeþit acýnýn toynaklarý gezinir üstünde
Altýnda haz
Bu yüzden bahar dallarý
Düþte þývgýnlarýný verir bize demet demet

Bil ki
Uzun yolculuðumuzda
Þarapla degil
Bakýþlarýmýzý yaladýðýmýz sarhoþlukla eðleþiriz
Sabah ýþýklarý düþerken Sülüklü Han’a 
Kadim tahta kapýyý gýcýrdatan eller sunar kahveyi
Sürgülenir mekan dudaklarýmýza
Elanýn kahverenginin etrafýnda pergel gibi dönmesine
Bahçeye sadýk kedi gözleri þahit olur
Ne tuhaf
Günah evirip çeviremez ruhumuzu
Yalan dolansýz oturduðumuz avluda

Ax,gecemin kývýrcýk pürçeði 
Kýyýya vuran tüm sahnelere dönüyorum sýrtýmý
Kedimi,þiirlerimi,þalýmý,yastýðýmý
Kýrkýma alâmet"Fragmanlarý"
Þehrin kimliðime kestiði sanýlan aðrýmý,sýzýmý
Tövbenin tuzuna bastýðým ne varsa
Yükleyip kanatlarýma göçüyorum
Kum kýrlangýçlarýyla 
Kale ve boynuna sevda dolanmýþ nehrin avuçlarýndaki cennete
Hevsel’e konuyorum 
Köprünün on gözünde coþkun Dicle
Peygamberler,azizler,havariler dokunmuþ kýyýsýna
Bizim gibi
Yalnýzlýðýný, geçmiþin yorgunluðunu
Nil gibi bereket taþýr kutsal topraklara
Aðzýnda hayýrsýz bir çýðlýk
Yanýk yürekler bunlar pürçeðim
Küllerini aþýlar
Kýrklar Daðý’nýn eteklerinde
Tozlaþan gelinciklere 
Anaç bir rüzgâr tutar þehrin kalbini
Biz birbirimizi

...


Sosyal Medyada Paylaşın: