YİNE
Yine baþladý içimde bir sýzý,
Derinlerden geliyor bu sefer sesi.
Boþ sayfa kalmadý karanlanmadýk,
Seni anlatmaya yetmedi hiçbir yazý.
Gözlerin geldi önce aklýma,
Ve avuç avuç saçlarýn...
Hiçbir çiçeði koyamadým yerine,
Açmýþ bir gonca gibi bakýþlarýn.
Sonra ellerin düþtü gönül perdeme,
Ve selvi boylu endamýn...
Benzerin görünmedi bir daha bu dünyada,
Anlatmayý biteremedim seni kendime.
Bazen bir kar tanesi oldun, dökülen gökyüzünde
Bazense bir yudum su, içtiðim her nefeste
Baharý müjdeler oldu, sevdam eþsiz yüzünde.
Adýný anar oldum, duyduðum her seste.
Ve sonra, döndüm yine gönül haneme.
Dedim onsuz geçen anda sen, koca bir virane.
Ardýnda ayaklarým düþer oldu, görünmeyen yoluma.
Hayalini gezdirdim, senin yerine onu taktým koluma.
Hamit Türkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.