TALİHSİZ BEBE
Düþmüþ ana rahmine talihsiz bebe;
Kainat kötülük dolu, dünya sevgiye gebe.
Ölüm kol gezmekte, devriliyor çocuklar;
Kýmýldamýyor yerden, sahipsiz oyuncaklar.
Annenin gözlerinde sevinç, babada gurur,
Vakit anlamsýz, saatler durur.
Kýz mý, oðlan mý diye kurulur hayaller;
Kaderlerini yazmakta, barut kokan eller.
Tarih dolu, yaþanmýþ amansýz savaþlar;
Gidenin yeri boþ, kalanýn gözünde yaþlar.
Gelecek karanlýk, evler dayanýksýz soðuða;
Babanýn cebi yýrtýk, çare aramakta doðacak çocuða.
Karýnlar aç, ekmek aslanýn aðzýnda;
Götürenler tok, bir lokma kalmaz mý hiç kursaðýnda.
Ýstikbal karanlýk, bitiyor dünya;
Ýnsanoðlu sonunu getirecek, kalacaðýz yaya.
Dinle beni, benden sana nasihat;
Umurunda deðil kimsenin gelecek, anlattýklarým hakikat.
Doðma bebe, kal yerinde;
Þahit olma yaþananlara, saklan derinde.
Hamit TÜRKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.