ASİ GÖNÜL

Yüzüm asýk, benzim solgun.
Bitkinim çoktan, biraz da suskun.
Ruhum bir kemik kalmýþ ,bir deri.
Aklým kayýp,duygularýmdan boþalýr,
Tsunami seli….

Eriyorum yar, bu derde düþtüm düþeli.

Kimliðim kayýp,hüznüm yolda.
Kalbim atýþýrken kalbinle,
Beynim haykýrýþta.

Nice baharlar ve karakýþta.
Ýþliyorlar güzelliðini,
Gözlerinle kalbim her nakýþta.

Dilim lal,nefesim tutuklu.
Sevgim öksüz, sürgüler sarmýþ her yeri.
Mutluluk yolcu, acýlar dönüyor gurbetten geri.
Yüreðim asi pas tutmuþ.

Çürüyor yar, seni gördüðümden beri.

Bir ürperti alýyor bedenimi, titriyorum.
Nefesinden düþüyor bir kývýlcým,yanýyorum.
Saçlarýmda bir his,
Sanki seher yeli.

Dýþtan görünmez hisler bilirsin,
Ermiþ gönlüm,belki de garip bir deli.

Aklým çekmiþ köþeye gönlümü.
Aðaçlar gölge salmýþ üstlerine, uykuda koca söðüt.
Diretiyor gönlüm ne teselli buluyor, ne de bir öðüt.
Araf’tayým, nefes alamýyorum.

Boðuluyorum yar, gözlerin gözlerime deðdiðinden beri.

Dedim ya, çok üsteleme beni.
Yüzüm asýk, benzim solgun.
Derin bir kuyudayým,
Yusuf misali…

Hamit TÜRKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: