Duvardaki Genç

Geceleri geçsin diye yataklara düþen ben,
liseli âþýk,
Okulun yollarýný nede gözlerdim.

Âh Sevdiðim!
Hiç aklýmdan çýkmýyor,
Beni benden aldýðýn gün.

Okul bahçesinde,
Duvardaki heybetli duruþun,
Ýçimin sesi, ellerimin titremesi.
O duvardaki izlerin kaldý aklýmda...


Öðlenleri;
ateþ vaktiydi bendeki,
Ve sabýrsýzca,
Genç kýz misali,
Lise öðrencisi, çiçeði burnunda...

Sensizim,
Beklediðim sendin,
Üzerindeki kahverengi ceketin,
Unutmuþ deðilim.
O simsiyah, uzun saçlarýn,
Kakülü gözlerinin önünde,
Beni benden eden.
Duvardaki genç...


Âhhhhh!
Heybetin ayrý senin, selvi boylum,
Buruk seslim, yanardað gibi,
Gelsen bana, patlamaya hazýr,
Bir „ben” var artýk, sevgiye
Ve sensizliðe dayanamayan...

Hala þaþýyorum kendime
Ben kimim diye,
bu þekile nasýl geldim diye,

ve „sen”

bana kim olduðumu gösteren,
Senin bir parçan, ananýn yavrusu gibi,
Etten kemikten,
Benim diðer yaným sen
Duvardaki genç...

Offff!
Tam bir yýl geçti seninle,
Lisede heyecaným,
Her sabah kalkýþým,
Molada seni görüþüm,
O duvardaki ýssýz duruþun,
Tam bir yýl....

Mecalsiz
Býraktýn beni,
O gittiðin gün.

Ve anladým ki,
Sen gittikten sonra
Aslýnda bende seninle gitmiþim.
Ne ruhum ben de kalmýþ
Ne bedenim hisseder olmuþ.

Ahhhh Sevdiðim!
Halen gözlerimin önünde,
Heybetin,
Baygýn bakýþýn,
Gözünün önündeki kakülün,
Duvardaki genç...

Bu ne yaman sevdaymýþ sevdiðim,
Hiç bitmesin...


Sosyal Medyada Paylaşın: