Celse
rüzgarlara çarpa çarpa yorulurdu kuþlar
ve biz aðlardýk
saklambaç oynarken parklarda çocuklar
iþsiz kalýrdý gurbet yüzlü babalar
komþuda yemek kokusu, fýrýnda ekmek
uzardý saçlarý çocuklarýn
kalbimde sýzý büyütecek kadar
‘sen oku, umutlarýmýzý da çalmasýnlar’ derdi babam
dilini yutardý zaman
dövülmüþ rüzgarlar geçerdi sokaklardan
bir tek ben büyürdüm
ilamsýz çýðlýklar gömülürdü içime
her celse
þahitsiz yargýlanýrdýk üç öðün
yürürlüðe girmezdi üstelik
yitik gündüzler kalýrdý kayýtlarýmýzda
gecelerimiz hoyrat
“ sen oku” derdi babam
‘elbet umut gemileri geçecek kitaplardan’
þimdi kuþlar da gidiyor baba
büyüdüm aðlayacak kadar
býrak ben de savrulayým, özgür kuþlar kadar
Sýtký Özkaya
04.05.2020 / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.