Viran þehirler kendi karanlýðýnda
sen nefes almaya devam et…
Sessiz sedasýz bekler heyben
kelimelerin büyüsüne dokun
aðaç dalýnda asýlý pusulan
güz yapraðýna meydan oku
meydan oku kitap sarýsýna
soluðu sýðmaz halýdaki desen
ve saklanmýþ rengarenk yazgýlar
Öylesine güzel ki
hýzlý inen yaz yaðmuru
sönüp gidince alevi
sýcaklýðý süzülmez topraðýn kalbine...
sen topraðýn kalbine kök sal
büyüsün hýdrellez avuçlarýna...
Ayaklarýndaki k/adýn kükresin
mosmor kesilsin yalnýzlýklar
yürü keþfetmenin heyecanýyla
hiçbir yere gitmemiþ gibi
kucaklarýnda köknarlar
ruhunu ayakta tutan diriliðinle
Gün ýþýðý görmeyen camlar
tül perdenin gerisinde sokaklar
el deðmemiþ yanýný alsýn rüzgâr
düþe kalka deðil
silkeleyip yürü bir daha
kýnalý ellerinde saçýlmýþ küller
kýnalý ellerinde karanfil
korkma! ’’Yeniden doðdum’’ de
Ümmühan YILDIZ