İNSAN DİYORUM
Ýnsan diyorum
Azizim iþte insan
Biraz geçmiþinden azda bu günlerden alabilseydi
Birazda insanlýðýndan alsaydý
Azda ahlakýndan ders çýkarsaydý ya.
Ne iyi olurdu
Hem orayý bilirdi
Hemde burayý.
Ama insan bu deðiþir iþte birden.
Þükür eksilir
Bölüþmeyi unutur
Paylaþým biter.
Yavaþ yavaþ uzaklaþýr özünden
Gözleri bir baþka bakar
Yücelere deðilde yükseklere doðru
Ýþte o zaman bencillik baþalar.
Döneriz hýzla ta en baþa
Döneriz azizim
Ýnsan diyorum insan.
Her þeyi öðrendi de tanýyamadý gitti kendini
Ve hala anlayamadý
Oysa insan olmanýn sýrrýydý bilinmesi gereken
Düþünmedi iþte insan
Kim bilir belkide düþünmek istemedi.
Ve bir kez daha yenildi nefsine
Ýnsan diyorum.
Bir bencilliðin girdabýnda ben dedikçe eksildiler.
Bak iþte eksildi insanlýk azizim eksildi.
Unuttukça özünü uzaklaþtý kendinden.
Uzaklaþtýkça unuttu önce geldiði yerleri
Sonra yavaþ yavaþ kendini
Þimdi kim diye sorsan o artýk bilinmez biri.
Bir adý var sonradan aldýðý birde kazandýðý namý
Hepsi bu iþte hepsi bu azizim
Ad kazanmýþ
Nam kazanmýþ
Say ki tanýnmýþ tüm dünyada
Þan þöhret para her þey var varda.
Ya o boþluklar neden hala dururlar ki.
Neden varlar hala onlar
Unutulan insanlýktan mý yoksa
Yada inkar edilen geçmiþ mi o
Yoksa þükürsüzlük mü bu olanlar
Hangisi acaba
Ýnsanlýk gittiði yerden döner mi bilmem
Ýnsan diyorum Azizim insan
Yeniden o geçmiþe döner mi.
Mehmet DEMÝR
30..04.2020 AN"KARA"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.