Beni aklýna getirme. Bir olmak için doðmadýk biz, Kavuþamadýk, biz olduk.
Kovuldu cehennemi dolduran ruhlar. Cehennem kovuldu, cehennemden. Cennet kovuldu. Bir melek kovuldu huzurdan. Can buldu dünya, Ruhlar dünyayý doldurdu. Uðuldadý bir rüzgar. Aklýmdan akýl kovuldu. Ay kavuldu geceden, Gündüzden güneþ kovuldu. Yoruldu dünyayý döndüren zaman. Azrail ölümden yoruldu. Bir nefes üfledi bir melek sur’dan. Kainat dönmeyi durdurdu. Beni aklýna getirme. Bir olmak için doðmadýk biz. Biz olduk. Kýyameti öldürsem, kendimi. Kainatý öldürsem. Durdursam þu kalbimi. Hangi masallarla avuttular bizi? Ölünce sanki kavuþacakmýþýz gibi. Davacýyým bu ruhtan. Aklýmdan ve duygularýmdan. Bedenimden davacýyým. Ben, benden davacýyým. Ve senden. Beni ellerinden; Ve o narin teninden esirgeyen senden. Bizden. Kainattan davacýyým. Bizden öncekilerden, Hatta sonrakilerden. Mutlu olan herkesden davacýyým. Hak ettiðim mutluluðum çalýndý. Gasp edildi hayatým. Rüyalarým bile benden alýndý. Beni aklýna getirme. Bir olmak için doðmadýk biz. Biz olduk. Biz öldük dünya. Günaydýn.
Az önce aklýmý kaçýrdým sevdadan. Baðýþla; Bu yazdýklarým, hep sevdandan.
01.05.2020 00:21 Burhan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.