Erikler Oldu

Kýrýkhan’dan gittin, çok deðiþti köy,
Hollanda cinsinden, inekler geldi.
Ekin ekmek, biçmek, artýk kolay þey,
Biçerdöver çýktý, oraklar öldü.

Anam ýsrar etti, ben hep yok dedim,
Ýþveyle, nazlara, karným tok dedim,
Uðraþman haybeye, yârim tek dedim;
O fettanlar nice, yürekler çeldi.

Döne kýz kýrðýnda, kocaya kaçtý,
Hatçe züðürt, Fadik, zengini seçti,
Aþe niþanlandý, sevinçten uçtu;
Evlenmeyen bes ben, ferikler kaldý.

Biberli ekmeði, çok seviyordun,
Dövmeyi çomçayla, ne dövüyordun,
Kýsýrý, oruðu, hep övüyordun;
Açtýðýn, börekler, çörekler boldu.

Amanos’da buzlar, karlar eridi,
Amik Ovasý’na, sular yürüdü,
Alan Yaylasý’ný, otlar bürüdü;
Rahmet yaðdý, dere, arýklar doldu.

Bardak cýncýk, çaylar, gör sallamalý,
Acer çýkmýþ teller, sür ellemeli,
Selfi çekip sana, bir yollamalý;
Býldýr uydu yoktu, direkler teldi.

Istýfýl ol, zumzuk yedim gurbetten,
Ben de bir insaným, kemikten, etten,
Betim-benzim soldu, çöktüm hasretten;
En güzel çaðýmý, firaklar çaldý.

Motora kaptýrdý, tahtýný kanom,
Ciðer kebap oldu, yanor be caným,
Sensiz noksan sanki, kanor bir yaným;
Berk aþklar yerini, çürükler aldý.

Baharda gelicim, hep diyordun ya,
Çiriþler, zahterler, toplandý dün ya,
Çaðlalar, çilekler, bol yeni dünya;
Icýk tez gel Gülom, erikler oldu.

29.04.2020
Muhittin Alaca

Haybeye: Boþ yere
Bes: Sadece
Ferik: Piliç, taze, genç.
Çomça: Tahta kepçe
Oruk: Hatay’a özgü içli köfte
Cýncýk: Cam eþya, cam kýrýklarý
Acer: Yeni
Býldýr: Geçen sene
Istýfýl ol: Bildiðin gibi yap, ne hâlin varsa gör.
Zumzuk: Yumruk
Berk: Kavi, saðlam.
Zahter: Kekik
Çiriþ: Dað pýrasasý, güllük gibi adlarý olan þifalý bitki.
Icýk: Azýcýk
Sosyal Medyada Paylaşın: