dýþarda çatlayan bir bahar
kýran kýrana bir savaþ içimde
kaburgalarýmýn arasýnda
beni soluksuz býrakan
aþkýn kýrýk testisi var
bilirsin yok hiçbir dünyalýðým
þu günahkar etimi örten
paçavralardan baþka
-ilmek ilmek ördüðüm yara koleksiyonlarým var-
gözlerin geliyor hatrýma
aralanýyor sonsuz bir perde
bakýyorum sahrada vaha
saçlarýn simsiyah yele
rahvan bir kýsraðýn sýrtýnda
koþuyorsun dört nala
ufuk çizgisine doðru yokluðun
hüzün rüzgarlarýnda savrula savrula
daha bir kapanýyorum
içime doðru
bir vav (و )görüyorum
duvarda küfür gibi duran
kýrýk aynada
açýyorum birer birer
içimin daðýnýk raflarýný
nereye baksam
siluetin orda
su içmek geçiyor içimden
omzundaki çukurda
çarpsýn kadife soluðum þahdamarýna
daha bir yaklaþayým Allah’a
keþfedeyim atlasýný teninin
gerilsin tinim çarmýha
biliyorum
umudu öldüren katiller kadar
günahkar deðilim
gülleri suluyorum günlerdir
þiirler okuyorum onlara
sana benzememeliydiler bunca
-bir dikeni de sevebiliyorum oysa usulca,parmak uçlarýmý kanatma pahasýna-
Necat USLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.