ESKİ KAFA
Bana neden hep eski, eski kafa dediler,
Ben deðil, kafa deðil, ruhumdur kadîm;
Geleceðe doðru bir tarafa dediler,
Suçum deðil, bu benim; tek suçumdur benim...
Çaðdaþ, modern davran dediler,
Geçmiþi unut, geleceðe baðlan dediler,
Senin hâlin ne de çok talan dediler,
Suçum deðil, bu benim; tek ömrümdür benim.
Þiir-i kadîmi bizler de hep sevdik,
Þiiri sevmeyenlerden ne de çok çektik;
Hâlbuki onlar için hep bir fidandýr, ektik,
Sözüm deðil, bunlar benim; özümdür benim.
Hayalimdir dün ü günle beraber yaþlanmak,
Ýstemem arkamdan geri kafa diye taþlanmak,
Adýma hep, hep güzel nidalar ile baþlamak,
Sözüm deðil, bunlar benim; özümdür benim...
Yeter artýk nerededir bîn-i çeþm-i mahremiyet,
Sözde ne de güzeldir dediniz; böyle mi hürriyet
Hürriyet dediniz ama nerde bizim kadim zürriyet
Dünüm deðil, bunlar benim; bugünümdür benim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.