SENİ DÜŞÜNÜYORUM

Seni düþünüyorum geceden gündüzden;
Yýldýzlara bakýp gecelerce seni düþünüyorum.
Uçan kuþlar, sallanan aðaçlar; senin saçýný taþýyor.
Yemyeþillikler arasýnda kaybolmuþ, seni arýyorum.
Gözlerinin rengini bulunca ne güzel seviniyorum.
Güneþin sýcaklýðý sesinin sýcaklýðýný, içtenliðini veriyor bana!

Dilimde hüzzam var; seni söylüyorum nâðmelerden...
Suda, çiçekte, aklýmda, dilimde... Seni düþünüyorum.
Ýçimi seninle ýsýtýyorum, gözlerinle içim parlýyor;
Tabiatta her þey var, bir tek sen yoksun, biliyorum.
Hâlbuki bahar seninle güzel, seni arýyorum!
Yaðmurlu bir hava var, ben tekim; yaðmur aðlýyor bana.

Kokunu özlüyorum, rüzgârý arýyorum bana gelmesinden;
Papatya kokularý var burada; koklayýp seni düþünüyorum:
Hüzünlenip içimi döküyorum doðaya, seni vermiyor.
Kaç günler, aylar, yýllar oldu bilmem, ne çok özlüyorum?
Her nakýþta, her bakýþta; bilmem kaç gözde arýyorum?
Yaðmur her þeyi veriyor, seni vermiyor bana.

Her yer ýslak; gözüm, gönlüm de ýslak buradan;
Bir yüzünü göreyim diye, her gün seni düþünüyorum.
Bekleyip ben de büzülüyorum, yaðmur üstüme yaðýyor;
Saatlerce üþüyorum, seni düþünüp öyle ýsýnýyorum.
Sana geleyim diye kaç senelerdir bekliyorum.
Yaðmur herkese yaðýyor ama aðlýyor bana.

Sosyal Medyada Paylaşın: