SENSİZ

Bahar gelmiþ, çiçekler açmýþ yine sessiz,
Ümidimi kaybetmedim yine ben sensiz,
Bu havada bütün nebatat ne de sessiz,
Arýyorum yýllar yýlý bu güller de sensiz.

Ne hâllere düþürdün ben Mecnûn’u?
Unutur muyum o güzel gözlerini?
Gören, deli-divâne sandý ben meftûnu,
Ýsteðimdir benim, bir kez bilmek hislerini!..

Þimdiye dek geçti tam üç yýl aradan
Ýçimde kalan en güzeli bu nazýnýn
Bunu bir ben bilirim, bir de yaradan
Geçmiþte kaldý sanma o hoþgüvar ânýnýn

Uzaktayým bunda ne var? Biri var hatýradan,
Kapýldým bir dalgaya, gidiyorum sonsuza.
Daldým bir rüyaya, gözümü açtýðýmda o sadâdan:
Varmadan bir kýyýya, savruluyorum sonsuza.

Sosyal Medyada Paylaşın: