Ayrýlýk türküsü var dudaklarda Ah gönlü fetheden vefasýz sevgi Kâðýt, kalem tükendi tüm mýsralarda Cefayý unuttuk; artýk sefasýz sevgi
Ümitler tükendi, ömür bir hiçlikte bitti Uðrunda yazýlar yýllandý, ardýnda gitti Kapýnda koþan þiirler de artýk pes etti Dilde dönen türkü söyler; güvasýz sevgi
Ölüm, ayrýlýktýr; senden uzaða kaçýþtýr Yaþamaksa senle olmaya bir adým varýþtýr Kalem yazar, kâðýt tutar; bunlar da mý düþtür? Þiir biter, söz biter, hepsi hatasýz sevgi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MİREYYÜP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.