Şerbetim
Vur kadehin demli þerbetini kanasýn yüreðin bir önemi yok
Ben ne ki kadehler devirdim bu masada dönüp bakmadým
Adýný sayýkladým þerbetim sonuna gelmeye baþlayýnca usulca
Baþýmý kaldýramadým öyle ki uzun zaman olmuþ þerbetimden
Önce bir masa kurulur sonra baþlar masallar kimin ne derdi varsa
Ne olabilirdi ki baþka insanýn bu köhne leþ artýklarýnýn olduðu yerde
Zamanýn nasýl akýp geçtiði belli olmaz yavaþça þerbet gelir masaya
O ait olduðu yerde ben ise bu pis adamlarla demlenirim dertleþirim
Ýçme bu pisliði diyen garson nasýl içemem neyle avuturum kendimi
Þerbetime döktüðüm bu dert belki ne zaman hatýrlamam unuturum
Kolumdan tutularak dert dökmeye getirildiðim bu yer beni sen ittin
Ne ben mutlu olabilirim nede sen yaptýklarýmýzýn hesabýný veririz elbet
Kýrgýnlýðým kalmayacak bur da onu bu masada býrakacaðým
Hatýrlayabilir miyim ki bu gece ne yaþadýðýmý saatin kaç olduðunu
Öyle bir vakit geldi ki ummadýðým bir yerdeyim kimler ile oturuyorum
Dert döktüðüm bu masa kim bilir kimlere arkadaþ dost oldu dinledi
Önce saygý diye bilirdim sevgideki tek gerçeði geldiðim son nokta
Büyüklerimden aldýðým övgü þimdi onlar bekliyor aynýsýný benden
Nasýl dayandýðýmý sorarlar bilmezler ki nasýl bir pisliðin içinde olduðumu
Bilmezler ki her gece þerbetimin son kadehi beni bitirene kadar içtiðimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.