ÇOCUKLUK ETTİM

Çocukça düþünmüþüm
Belli ki çok hatalar yapmýþým.
Dün seni görünce anladým bunu
Oysa yýllar olmuþtu seninle görüþmeyeli
Geçen zamana raðmen unuttum sanmýþým
Ama unutamamýþým iþte.
Halbuki hiç düþünmedim aklýma da hiç gelmezdi.
Ama her çocukluk ediþimde gelip oturur o baþköþeye
Bir aldanmak vardý birde saklanmak gerçeklerden
Ondandý unutmamam.
Ben onu hala çok seviyordum
Onun için ondan vazgeçecek kadar çok.
Hele bir gülüþü vardý anlatamam
O gülüþler solmasýn diye sustum
Çocukluk ettiðimde avuturdum kendimi belkilerle.
Olabilir mi diye de düþünmedim deðil hani
Bak iþte yine çocuklaþtým
Çocukça düþündüðüm þeylerde yitip gidiyorum nedensiz
Çocukça bir düþtü benimki bir oyundu
Seni görmek imkansýz deðildir belki de kim bilir.
Yýllar sonra bir tren garýnda gördüm onu hiç deðiþmemiþti
Birden çýktý karþýma þaþýrdým
Uzaktan baktým hala mutluydu hala aynýydý
Yüzündeki o gülüþüyle hiç deðiþmemiþ gibiydi
Sonra döndüm arkamý sustum
Hadi bir kez daha çocukluk yap sen son bir kez daha
Eski bir hikayeydi o çocukluktan kalan
Býrak yerinde kalsýn o zamanlarý.
Belki çocukça bir anýydý
Çocukça bir gerçekti belki
Ama bir sevgiydi hala büyüyen.
Çocukça idi yaþananlar
Çocukluk ettim..

Mehmet DEMÝR
12.04.2020 AN"KARA"
Sosyal Medyada Paylaşın: