Vişnu'ya Emanet..!

Dün gece rüyamda gördüm seni
Viþne aðaçlarýnýn altýndaydýn
Birbirine yapýþýk ikiz viþnelerden
Koparýp bana uzattýn.

Bana bakýyordun , sessizdin
Gözlerin ýþýl ýþýl parlýyordu
Yüzünde bir huzurun iþareti vardý
Ýçinde bir tür neþe yanýyordu.

Gözlerim doldu seni görünce
Göðüs kafesim sýkýþýyordu
Kýzgýndým sana, beni býraktýðýn için
Sinirden viþneyi alýp aðzýma soktum.

Hem çiðidini hem diþimi kýrmýþým,
Sonra sen kýrýlan diþimi
hiç acýtmadan çekiverdin
Ve bana dönüp;

"..."

dedin.

Sana kýzgýndým , çok kýzgýndým
Bir an bakýp gözlerine;

"Beni neden býraktýn, hani dosttuk,
hani arkadaþtýk ölene dek?"

dedim.

"Ben sözümü tuttum..." dedin.

Yani
Þimdi
Yanlýþ
Anlamadýysam,
Sen öldün mü?

O yüzden mi yoksun aylardýr?
Hem neden öldün?
Ben daha sözümü tutamadým.

Ey benim hiç tanýmadýðým
Ama en sâdýk dostum!
Seni anlamam çok zaman aldý
Affet beni.

"Ben hep viþne aðaçlarýnýn yanýnda olacaðým, beni ne zaman görmek istersen buraya gel"

deyip kayboldun.

Sen benim için yüce bir insansýn
Bu þiirin gizemini yalnýzca ikimiz
Sadece ikimiz bileceðiz
Sen ve ben.

O zaman þimdi seni
Yüce Viþnu’ya emanet ediyorum
Yanýna ebediyen gelene dek.

Sosyal Medyada Paylaşın: