Toprağa Bakarken...

-Merhaba Elvis, orada ne yapýyorsun?

-Hoþ geldin Cara, çiçeklerin bakýmýný yapýyorum. Bana katýlmak istemez misin?

-Aa, elbette.

-Gel hadi, üzerine þu önlüðü giyebilirsin. Eldivenlerde orada.

-Geliyorummm. Tamam, oldu. Yakýþtý mý?

-Çook.

-Bana bu serandan hiç bahsetmemiþtin. Kapýnýn açýk olduðunu görünce yolu takip ettim ve arka bahçende buldum kendimi. Daha önce görmemiþtim.

-Sana bahsetmeyi unutmuþum.

-Tamammm, þimdi söyle bakalým, bu tuhaf, sevimli ve maymuna benzeyen þeyde ne?

-Dracula Simia. Yani maymun yüzlü orkide. Gerçek bir maymun yüzü var deðil mi?

-Ýnanýlmaz... Ne kadar tuhaf bir çiçek açan bitki bu böyle... Ýnsan gözünü ayýramýyor gerçekten.

-Bu bahçeye yalnýzca orkide çeþitlerinden diktim. Diðerlerini de görmek ister misin?

-Hemde bir an önce... Kapýyý bilerek açýk býraktýn deðil mi? Toprak ve ona bakýþým ve bakarken düþündüklerimi sormadan önce, toprakla da, gökle ne kadar ilgiliysen o kadar ilgili olduðunu göstermek için bana ?

-Evet Cara, beni yakaladýn. Ön hazýrlýk diyebiliriz.

-Sen tanýdýðým en akýllý insanlardan birisisin. Sözlerimi ona göre seçmem gerektiðini bilmemi istedin deðil mi?

-Yorum yapmama hakkýmý kullanýyorum.

-Öyle olsun. E hadi o zaman, tanýþtýr beni orkideciklerinle.

-Zevkle...

"Cara’cým, bu orkidenin ismi Phalaenopsis, güve orgidesi, þunun ki Orchis italica, çýplak adam orkidesi.Sýrayla sayýyorum bu bölümü, ellerimle iþaret ederek; Fahiþe dudaðý orkidesi, dans eden kýzlar orkidesi, yaban arýsý orkidesi,  kundaklanmýþ bebekler orkidesi, papaðan çiçeði orkidesi, aslan aðzý orkidesi, uçan ördek, kaplan, mutlu yaratýk, melek orkidesi, kumru, balerin, ak balýkçýl orkidesi ve son olarak darth vader."

Nasýl buldun?

-Kendimi müzede gibi hissediyorum. Bu bitkiler inanýlmaz. Ve ilginçtir ki gerçekten hepsi isminin þeklinde. Kaplan , kaplan, maymun, maymun, bebek, bebek, hepsi gerçekten ne kadar da isimlerinin hâlini almýþ... Hepsinin hikayesini bilmek istiyorum, hepsini tanýmak...

-Onu söz baþka bir gün, uzun uzun anlatacaðým sana. Ama þimdi dünkü sohbete kaldýðýmýz yerden devam edelim, ne dersin?

-Sözünü unutayým deme sakýn, çünkü hatýrlatýrým. Ýnsanlar kendi aralarýndaki bilgi tartýþmalarýnda, haklý çýkan veya zafere ulaþaný ancak tartýþma bitince belirler. Ama sen daha tartýþma baþlamadan yendin beni.

-O yüzden diyorum ki, biz tartýþmýyoruz, sohbet ediyoruz.:)

-Ukala.

-Sana takýldýðýmý biliyorsun.

-Biliyorum tabi, bende sana takýlýyorum.

-Peki nasýl baþlamadan yendiðimi açýklar mýsýn, senin deyiminle?

-Þöyle ki; Topraða dair düþüncelerimde ölüm olmadan olmazdý. Ama bugün sen bana bu düþüncemi sorgulattýn resmen. Gösterdiðin orkideleri görünce, topraðýn ayný zamanda doðum olduðunu gösterdin bana, sanki diyeceklerimi önceden biliyormuþsun da, orkide askerlerini içime savaþtan önce gizlice deðil , göstere göstere, ve gözümü kör ederek yerleþtirip, savaþý baþlamadan kazandýn. Topraðýn ölüm ve doðum olduðunu biliyordum, ama böyle bir doðum olduðunu ilk kez burada þimdi öðrendim.

-E anlat bakalým o zaman, neden öyle dalýp dalýp gidiyorsun topraða, neler düþünüyorsun?

-Korkuyorum. Ölmekten deðil, yýllar önce ölen her canlýnýn, insan, hayvan, bitki, her canlýnýn ayaklarýmýn altýnda ezilerek acý çektiðini düþünmek ve öyle sanarak yürümekten, topraða basmaktan korkuyorum. Þu gösterdiðin orkideleri görünce daha bir arttý korkum. Topraðýn altýndan insan gibi, hayvan gibi, soyut ve somut ne varsa onlar gibi çýktýklarýný gördüm þimdi senin yanýnda , ölmek ya yaþamaksa? Ölenler topraða ölümsüz genlerini , kemiklerinde ve etlerinde gizleyerek karýþýp, topraktan iþte bu orkideler gibi çýkýp, bize mesaj vermek istercesine bizlerin kýlýðýnda topraktan yukarý çýkýyorsa?

Doðanýn asla anlayamayacaðýmýz, çözemeyeceðimiz o kadar gizemi var ki... Ýnsan ister nihilist olsun, ister teist, hiç farketmiyor. Doðanýn gizemlerine iki kesimde cevap veremiyor. Nihilist; hiçbir þey yok diyip kestirip atýyor, aslýnda cevabý bilmiyor ve umursamýyor bu nedenden dolayý. Teist; Tanrý yarattý, düþünme diyor. Nihilist en azýndan arýyor, bulamýyor öyle inanmýyor. Ama teist, ne, arýyor, ne, biliyor, ne de düþünüyor. Maneviyattan bahsediyorum, deney tüplerinden, testlerden deðil. Bilim insanlarýnýn öyle bir dertleri yok, bu þöyle, þu böyle oldu, þöyle olursa þu, böyle olursa bu olur diyor ve geçiyor.

Ben doðayý testlere, inançlara, yada inançsýzlýða göre deðil, düþünmeye ve hissetmeye göre anlamak isterim. Toprakta elbette ölümde , yaþamda var ama beni meraklandýran, ona bakarken bunlarýn dýþýnda baþka bir þeylerinde varolduðunu hissediyor olmam. Ben anlýyor musun Elvis?

-Hemde çok iyi anlýyorum Cara, emin olabilirsin. Peki, ne gibi þeylerin varolduðunu hissediyorsun, tarif edebilir misin?

-Bu toprak dünya tarihinden önce madde olarak evreni dolaþtý geldi varoldu burada. Bu toprak , dünyayý yaþadý gördü burada. Toprak , öyle sanýldýðý gibi basit kavramlarla açýklanabilecek bir þey deðildir. Doðumlar, ölümler, bilgiler, þiirler yetmez onu anlatmaya. Bir ruhu, bir kalbi var topraðýn. Bedeni zaten kendisi.Somut bilgileri deðil, soyut düþüncelerimi ve hislerimi anlattýðým için, bunlar uçuk da olabilir, imkansýz da olabilir, hayâl de olabilir, buna haklarý var çünkü.Deniz, gökten geldi, toprakla çiftleþti, güneþ vardý, hava çok güzeldi. Denizin altýnda toprak vardý, toprak ilk canlýyý doðurdu, o canlý deniz babayla, toprak ananýn arasýnda büyüdü, çoðalarak evrim geçirdi, bir sürü kardeþleri oldu, kimisi karaya vurdu mutasyon geçirdi, kimisi denizde kaldý. Evet bu anlattýklarým evrim meselesi ve varoluþ hikayesidir bilimsel olarak ve kendi yorumumla. Topraða bakarken bütün bu þeylerin oluþumunu, topraðýn tarihini, dünyayý, evreni görüyor ve düþünüyorum iþte. O yüzden uzun uzun bakýp, öylece kalakalýyorum...

Hislerimi tam olarak ifade edebilmemin bir yolu olsa keþke. Hep yarým kalmýþ, eksik kalmýþ, tam olarak ifade edilmemiþ gibi hissediyorum ne kadar anlatsamda...

-Ben senin demek istediklerini, hiçbir zaman diyemeyeceðin bir þekilde anlýyorum, bundan emin ol ve rahatla, en azýndan benim yanýmda.

-Tam da tarif ettiðin gibi beni anladýðýný bildiðim için rahatým, senin yanýnda...

-Bana diyorsun, sen benden de derinsin... Bu kadar daldýðýmýz yeter bence, çay içmek ve çikolatalý kek yemek istersen tut elimi ve kalk, mutfakta bizi bekliyorlar. Sohbete daldýðýmýz için, onlar orada öksüz kaldý bizi beklemekten.

-Sen iyi bir insansýn Elvis, gerçekten insansýn. O çikolatalý keke ve sýcak çaya þuan o kadar ihtiyacým var ki...

-Bir gün bana çikolatalý kekin felsefesini yapar mýsýn?

-Dalga geçme:)





Sosyal Medyada Paylaşın: