Bir Demet Papatya

Dilde söz tükendi, geleceðin yok,
Sineme saplandý, hasretten bir ok,
Yýllarca yolunu, çok bekledim çok;
Sensiz Kýrýkhan’da, çatlayacaðým.

Mazinin üstüne, çizgi çekerek,
Takvimden son bir kez, yaprak sökerek,
Gururun tahtýný, kýrýp dökerek;
Hasreti ebedi, þutlayacaðým.

Bazen sitem ettim, gürleyip estim,
Sanma ki kýrýldým, yüz eyip küstüm,
Sürprize hazýr ol, bileti kestim;
Koþup ilk trene atlayacaðým.

Horozlar ötünce, erkenden uyan,
Ahþap pencerenin, camýna dayan,
Geleceðim sana, çarçabuk yayan;
Bahçenin çitinden, zýplayacaðým.

Güneþ gülümseyip, ýþýk saçarken,
Yavru kazlar, paytak paytak kaçarken,
Baharda sevdiðin çiçek açarken;
Bir demet papatya, toplayacaðým.

Çimen gözlerini, gördüðüm o an,
Yorgun kalbim çarpar, kaplar heyecan,
Sarýlýnca gelir, bedenime can;
Sevincimi bine, katlayacaðým.

Þömineye iki odun at deyip,
Çaydanlýða demi, çokça kat deyip,
Yaslan da göðsümde, biraz yat deyip;
Aþk ile vuslatý, kutlayacaðým.

El ele, diz dize, meþke dalarak,
Her anýndan keyif, murat alarak;
Seninle yaþlanýp, sende kalarak;
Hayatý birlikte, sýrtlayacaðým.

27.03.2020
Muhittin Alaca

.
Sosyal Medyada Paylaşın: