sen gelmiþsin beyaz kelebek
biraz ortaya çýkýnca güneþ
biraz yeþile dönünce bahçeler
rengini göstermiþsin
çalý dikeni yüzlere
öyle sessiz, apansýz girmiþsin
açmakta olan çiçeklerin
kýzarmýþ sevinçten yüzleri
beyazlaþmýþ alýnlar
yüzüm gülmüþ benim de
silmeye çalýþýrken
gece karanlýðý günleri
umudu es geçme demiþ biri kulaðýma
içinde açtýr sen de beyaz gülleri
ver gerçek kardeþine
ölmüþ bile olsa yalnýzlýktan
sil çevrende iþe yaramaz detaylarý
zaten belli deðil mi gidiþ yönün
ak bir alnýn önünde duramaz
karanlýk tünel/ ler.
25. 01. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.