ben kalabalýðým, sokaklar tenha
ne bekliyor adýmýný ters yöne atan
oysa herkes geçecek gibi
uzayýp gider yollar
herkesin dudaðýnýn kenarýna
bir gülümseme çizecekler
ve kalabalýklaþacak
bütün gülümseyiþler
insan yüzüne deðmiyor sokak ýþýklarý
olamazlar tepemizdeki ay kadar
sorgular olduk aydýnlýk karanlýðý
insaný iyileþtirmeyen
bir yerde yalnýz býrakan
ilk kez gördük ki
acizmiþ insan
baðrýna bastýðý taþtan
anladýk ki
bütün insanlar
ayný kalýptan çýkmýþ
fark etmezmiþ yönetim yöntem þekli
görürmüþ denizin öte yüzünde
hasta insaný
toplar gelirmiþ takýmý
tiye alýrmýþ yalnýzlýðý..
23. 03. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.