Neler duydum hakkýnda, yazýlý arzuhâlde
Sen ýþýk ben pervane olmalýyýz herhâlde
Duydum ki; þahikalar üstünde yer edinmiþ
Bir eline dolunay, birine Güneþ inmiþ
Yere düþen yýldýzlar süslerken yamacýný
Kuzey ýþýklarýyla giydirmiþler tacýný
Gönül gözü görmesin, ritmi sapar sinüsten
Zarafeti Zuhal’den, ýþýltýsý Venüs’ten
Alný, peri sultanýn týlsýmýyla buseli
Pembe þafak sökümü akýp giden nur seli
Dediler:Bir eþi yok, yedi iklim dört bucak
Hangi âdemoðluna açýlýr böyle kucak
Görenler anlamadan düþerken derin aþka
Peri kýzýn yaktýðý ateþin ruhu baþka
Gece, ufkun tülüyle ipek tenini sarar
Þebnem düþen saçýný seherde rüzgâr tarar
Gönüllere kor düþen sevdasý ne de kutlu
Bakýþlarý zümrütlü tebessümü yakutlu
Ýmrenerek izleyen gözler ile barýþýk
Gölde Ay yýkanýrken nasýl yansýrsa ýþýk
Bir insan bu periyle el ele yol yürürse
Ölüme razý gelir bir günlük ömür sürse
Deðmek haram kýlýnmýþ, yalnýz izlemek helal
Gözüne çarptýðý an, lal kesilir dilin lal
Hayalde, nilüferli endamý yansýr göle
Rüyada, ele gelmez serabý düþer çöle
Yola düþenler için ne kadar vahim durum
Gitsen önün Kafdaðý dönsen ardýn uçurum
Dediler aþký kâlpte yol aldýðý sürece
Gözüne uyku girmez kâbusa döner gece
Gönüllerin içinde yakut tahta kurulmuþ
Görenler þöyle dursun, iþitenler vurulmuþ
Hangi sanat betimler nefes kesen ahuyu
Perilerdense soyu, meleklerdense huyu
Bilinmeze yol alýr mutluluk ile azap
Varlýðý tatlý iksir, yokluðu acý kezzap
Bilinmez ki ezelden bahtý kime mühürlü
Vurulmasan bir türlü gönül versen bir türlü
Ýster nazlý ceylana ister bir güle benzet
Uzun sözün kýsasý iki mýsralýk özet:
Akla ziyan dediler, bir afet-i devran ki
Melike Belkýs tekrar Dünya’ya gelmiþ sanki!
Dünya gözüyle görmek nasip olur mu derken
Karþýma çýkýverdin beklentimden de erken
Dedim: Hayal mi, düþ mü; ne görüyorum böyle
Varsa baþka bir adý, bunu bana sen söyle
Dedin ki:-Hayal deðil, gerçeðin ta kendisi
-Ne bir serap tütsüsü, ne de bir rüya sisi
Hayal ve düþ deðilse, kutsal kehanetteyim
Ya da ölüp gittim de, þu anda Cennet’teyim
-Adý ölüm olunca âdemoðlu irkilir
-Kime nasiptir Cennet onu Yaradan bilir
Yýkýlmaz tabularý nasýl da yýkýverdin
Seni Hakk’tan diledim, karþýma çýkýverdin
-Nasýl ki sevda gelip aklý baþtan savarsa
-Kýsmet neyse o olur, bahtýnda her ne varsa
Dalgalý deniz gibi çalkalandým duruldum
Nasýl oldu bir anda sana böyle vuruldum
-Hem günâhkar hem masum, aþkýn yolu dolaþýk
-Var mý kendi gönlüne söz geçiren tek âþýk
Gönül sevdi bir kere sensiz nasýl durayým
Dile benden, fildiþi sýrça saray kurayým
-Kýrýlsýnlar istemem gönlümdeki faylarý
-Kerpiç damda mutluysam, istemem saraylarý
Ýn misin cin misin sen, bir türlü anlamadým
Söyle ki ona göre atayým bir kaç adým
-Esrarýný çözersen hükmü kalmaz efsunun
-Gönül sevdikten sonra ne önemi var bunun
Yüreðime kor düþtü tepemde kaynar kazan
Bir ýþýk verir miydin, sen olsan umut yazan
-Hani eski sevdalar... Yozlaþýyor giderek
-Her söz söylenmez elbet sükûttan sezmek gerek
Ne evet ne de hayýr sende dokunmaz diþe
Birbirine karýþtý mutlulukla endiþe
-Mutluluk sýð düþerken hüzün daha derinde
-Onu yaþarsýn âþýk ne varsa kaderinde
Vuslat mý ayrýlýk mý, bir renk vermiyor yüzün
Gönlüme mutlulukla karýþýk doldu hüzün
-Aþk, çile ve tutkusu sevenlerin akdidir
-Bana müsade âþýk, geri dönüþ vaktidir
Mahþer Günü’ne eðer müjde deðilse niye
Elim eline deðdi toplamda üç saniye
-Aþkýn þavký vurunca þahikada kar erir
-Gönül daðý bilemez kýsmet neyi gösterir
Büyüleyip gitmiþtin, âþýklar sahilinde
Gülerken aðlamak var ihtimal dahilinde
Sanki týlsýmlý bir el alnýma dokunmuþtu
Tersine akan yazým düz yönde okunmuþtu
Gönlüm sevinçle doldu; hüzün ile karýþýk
Soluma küsen bahtým, sað yanýmla barýþýk
Bilemezsin sevgili nasýl deðiþti dünya
Hayal ardýnda hayal... Rüya içinde rüya
Her yerde ve her zaman seninle beraberim
Üç saniyenle baþlar, noktalanýr kaderim
Hani vuslat ufkuna hayalden yol gider ya
Bana aþk gemisini bekletir lebiderya
Deniz fenerlerinin yalnýzlýðý önümde
Bir daha görememek! Korkusu dört yönümde
Sensiz geçit vermezken hayatýn yokuþlarý
Bir haber bekliyorum gelsin mektup kuþlarý
Baþýmdaki efkârla dilimdeki ahlýmsýn
Hayalimde niþanlým, düþümde nikahlýmsýn
Umut engin bir deniz, sahilde biz bizeyiz
Hayal sýnýr tanýmaz, el ele, diz dizeyiz
Esrik kýlan ismiyle büyülerken herkesi
Bizi çaðýrýp durur, ak zambaklar ülkesi
Gülde bir baþka açar büyüleyen gülüþün
Her çiçekte ýtrýn var gerisini sen düþün
Bazan ulu köknarýn ardýna saklanýrsýn
Bulup kendime çeksem o an yasaklanýrsýn
Nilüferler içinde gölde bir kuðu yüzer
Zamanýnda solsa da, çiçekler seni üzer
Her çiçekle konuþtum, yalnýz senin hakkýnda
Belki biri fýsýldar kulaðýna yakýnda
Sordum vahþi çiçeðe: Sükût tutma orkide
Hangi menzile varýr aþkýmýz gide gide
Dedim: Haberin var mý hasretimden mor sümbül
O, kanayan gül oldu; ben, göz akýtan bülbül
Güler yüzlü papatya, kolumu sars’a sars’a
Elim varmýyor sana, ya ’’Sevmiyor!’’ çýkarsa
Söylesene gonca gül, sýr çýkar mý baygýndan
Kime verdin ismini, imrenerek saygýndan
Sýradaki gelincik kelebeklerin düþü
Kimin dudaklarýndan aldýn nazlý gülüþü
Heba olan ömürde söz israfsa ne olur
Haber salsan bir destan, gelsen efsane olur
Bilemedim, sýr veren kendisini taþlarmýþ
Aþkýn kadim töresi gizlilikle baþlarmýþ
Nasýl oldu paylaþtým sýrrýmýzý herkesle
Kendi göðsümü yakan kor kesilmiþ nefesle
Baþýmdaki efkârla ne çok bekledim seni
Hangi gözü yakmaz ki, ayrýlýðýn deseni
Bu kadar sevilmiþken, helâl aþktan kim cayar
Geliþini beklerken gidiþini duydum yâr
’’Baþkasýyla evlendi!’’ dendiðinde yýkýldým
Hakk’tan sabýr dileyip kendimle karar kýldým
Yeminle kilit vurdum gönlümün kapýsýna
Dilersen kýrk bir huri, yüz bir periyle sýna
Yolun bana düþseydi, rafta kalsaydý töre
Tekini bulamazken çift göz verirdin köre
Aþkýn olduðu yerde kezzap dediðin ne ki
Gizli baþlayan sevda gizli kalýr mý peki
Hayal ettiðim yolun dýþýna sen sapalý
Dünya nimetlerine artýk gözüm kapalý
Gönlümdeki sarayda sanma yerin dolacak
Çok uzadý geceler nasýl sabah olacak
Niçin kýydýn sevgili bedenim iki yarým
Güneþ’e mercek tuttun, odaðýnda ben varým
Hayal ve düþlerimden akýp giderken yaldýz
Hiç bedduam olmadý þansýma küstüm yalnýz
Kim betimler hasretin þekli ile rengini
Ýzledin mi ateþin suyla olan cengini
Ressam fýrçayý vurmaz gözüne iner perde
Þair kalem oynatmaz sözün bittiði yerde
Su her zaman ateþi söndürecek sanýrken
Sular alev kesildi, hicranla sýnanýrken
Hani nerede þimdi felekten medet uman
Kalan bir avuç küldür üstünde tüten duman
Bundan sonra sözlerim, gönlüme sitem eder
Fermaný yýrtýp attýn, peki bitti mi keder
Hâlâ gözün görmüyor periden baþkasýný
Düþürmedin sýrtýmdan sefillik hýrkasýný
Otuzuncu halkayý üç yýl önce ekledin
Belki döner diye mi bu güne dek bekledin
Anla artýk ömrümün kalan son demindeyim
Umudun Mahþer diyen kaygan bir zemindeyim
Neler görüp geçirdin, kendini avutmadýn
Nasýl sevdin ki gönül ölsen de unutmadýn!
*****
Edebiyatdefteri.com nezdinde; Sevgili þair ve yazar kardeþlerimle deðerli üyelerimizin. 20 Mart Dünya Mutluluk Günü’nü kutlar, Bütün dünyaya, saðlýk, mutluluk ve barýþ getirmesi dilerim. Sevgi ve saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.