Matruşka - Tüm Şiirler
Tanrý’ya dua
Düþüncelerin çok uzaðýndasýn sen
Ve düþüncenin eyleme geçiþi kadar da yakýn.
Sanki yanýbaþýmdasýn
Yanýmda ve görünmez.
Ruhlar, bedenler ve hisler
Bunlar yetersiz seni anlamak için.
Eyy bizi kararsýzlýða mahkum etme
kararý almýþ olan tanrým
Kurtar bizi nedenlerden, nasýllardan ve amaçlardan.
Kafamýzý gökyüzüne çevirip, gökyüzünü süslediðin-
O deðerli ve ciddi takýlara bakýnca
Baþýmýzý döndürüyorsun.
Baþýmýz milyon yýldýr dönüyor bizim,
Kurtar bizi bizden, yakýn et kendine.
Iþýk, doða, ses görüntü -bunlarýn hepsini unuttur
Beni sana, seni bize baðýþla.
Eyy yüce sultan,
Bizler senin kölen olmaya da varýz , kulun olmaya da
Ve ezeli aþkýn olmayada..
Ayrý kalmýþ hiçbir sevgili
bu kadar hasret kalmamýþtýr birbirlerine
Düþünenlerin sana kaldýðý gibi.
Hangi anne ölen oðlunun ardýndan
bu kadar feryat etmiþtir
Onu bir daha görememe korkusu
ve acýsýyla, bizlerin senin uðruna-
Her an, sözlerimizle, gözlerimizle,
düþüncelerimizle ettiðimiz gibi ?
Eyy gizemli sultan,
Bu þiirler bu yazýlar sana yazýldý
Bu yanýk türküler senin için söylendi
Bunca çizilen resim, bunca bilim
Gözlerden akan tonlarca yaþ
ve bitmek bilmeyen dualar, yakarýþlar
Hepsi, hepsi senin içindi..
Senin gösterebileceðin þiddetten korkmuyoruz biz,
Sensizliðin göstereceði ezeli sessizlikten korkuyoruz.
Bu sefil bu yoksul þaire bir ses ver, anlam kazandýr
Sana edilen bu dua, binlerce yýldýr seni arayanlarýn
Yazdýklarý, çizdikleri ve söylediklerinin ana özetiydi.
Kabul eyle duamý, yakarýþýmý ve Gülümse,
Varlýða dönüþür bu yokluk hiçse...
...
Yolu yok !
Olmamýþ ama bir gün olacak olan acýlarýmýn acýsýný
Daha yaþanmamýþken
yüreðimin en derinin de hissedip
Yaþanmamýþ þeylerin acýsýný
peþinen çekmekten yoruldum.
Karar vermekle verememek arasýndaki
o tarifsiz yerden de çýkamýyorum
Ve çok karanlýk.
Yaþamak, intihar etmek, konuþmak,
susmak, deðil bir hecenin
Aðzýmdan çýkmasý çýkacaðýný bile düþünmek
ruhumu sýkýyor,
beni boðuyor.
Yaptýðým veya yaptýðýmý sandýðým her eylem
öylesine saçma ki..
Ýçimdeki bu cansýz þey beni tedirgin ediyor.
Sevebileceðim hiçbir þey kalmadý,
Çektiðim ahlarýn sayýsýný ise hatýrlamýyorum,
Sebeplerini ise unutalý çok oldu..
Benim bu hüznüm þarabýnkinden daha aðýr,
O üzüm olmaktan alýkoyulduðu
ve ezildiði için hüzünlü,
Ben ise tüm bunlara hiç yaklaþamadýðým için..
Bir zamanlar aþýk olmaya kalktýðým da oldu,
Bu zaten benim en büyük rezilliðim.
Benim neyime aþýk olmak?
Kimsesiz yerlerde, saçma sapan sözler yazan
Bir serseriden baþka neyim ki?
Ahh hayatýmda hiçbir þey yolunda gitmiyor,
Hayatýmýn yolu yok..!
...
Musallat ...
Ruhuma musallat olan aþkýn
Bir bulmacayý çözer gibi tek tek çözüyor
Kördüðüm olan hislerimi...
Yokluðunun varlýðý bitmek bilmiyor,
Ve benim için
Mevsimler artýk ölü bir çocuk.
Doðan güneþlerim ölü doðdu benim
Rüzgar ise ömrümü silikleþtiriyor.
O neþeli Þarkýlar, cenaze de yakýlan bir aðýt oldu.
Gözümü açýyorum,
Ve yine kapitalist bir gün, bir dünya.
Mutluluk ise bir çocuða verilen içi bomboþ bir söz.
Güneþli bir günde çiseleyen yaðmur
Artýk manzarasýný yitirmiþ.
Manzaralý yerler midemi bulandýrýyor
Çirkin þiirler kusuyorum artýk.
Ruhuma musallat olmuþ benliðin,
Hücrelerimde geziniyorsun
Eyy aþkým, eyy ömrüm
Eyy canýna yandýðým,
Ben bu musallat olan aþkýn karþýsýnda
Diz çökmeyeyim de ne yapayým ..?
...
Henüz yok !
Hava sisli, hem de soðuk
Sözcüklerimin tasarýmý yok
Þimdi yazýyorum ben
Tasarlamadan önceden.
Bitmez ki kadehim
Bitmez ki dumaným
Bitmez derdim ve kederim
Yazýk; ben böyleyim..
Eyy belirsiz gök yüzü
Al benden gençliðimi
Ama verme bana yaþlýlýk
Beni sen yap, seni ben..
Alt alta inen dizelerime karþýlýk
Üst üste katlanýyor derdim
Senin dert sandýðýn
Benim mutluluðum..
Ve;
Benim derdime göre bir nasihat, henüz yok...!
...
Yaþlý ruhun bastonlarý
Ölü doðan bir tütün
Hiç yaþamamýþ bir bedene iþlemez.
Eyy hiç varolmamýþ kýz
Saçlarýmý karýþtýr, hüznümü daðýt ve
Herþeyi olmayan ve hatta var olmayan geleceðin
Çoktan ceset olmuþ kollarýna at..
Ama þunuda unutma
Kýzsam da küssemde
Benim senden baþka yarim yok
Sende olmasan da..
Varlýðýmý geçmek gerekirse
Ben daha etimi hissetmiyorum.
Kandýrmaktýr inanmak ve kanýtlamaktýr
Ama ben inanmaya da , kanýtada inanmýyorum.
Postumu oraya atsamda
Geriye kalan bir bedenim olmayacak.
Derdimi unutsamda
Dertsiz günüm olmayacak.
Söyle , yaklaþ sarýl bana, ve sarýlsan da
Sarýldýðýnda hissettiðin þey ben olmayacak...
Göklerden misketler yaptým
Fýrlattým hepsini baþ parmaðýmla .
Ama hissettiren hiç yok ruhumu
Tutsada beni kollarýyla...
Ben siste deðil, güneþte belirsizim,
Þarký çalýnca hatýrlanýrmýþ anýlar
Ben sessizlikte de unutmuþ deðilim.
Aþk , hiçbir bayrak
Hiçbir din
Ve hiçbir kültür tanýmaz.
Aþkýn benliði bu.
Ve yoruldu parmaklar
Neþesiz kaldý sözcükler
Ben ise
Ruhumun bastonlarýný
Tekerlekli sandalyelerle deðiþtirmek zorundayým...
...
Miðde bulantým..!
Eyy rüzgar, ne olursun esme öyle
Ne olur gitme öyle, saçlarýmý ve ruhumu daðýtarak.
Varlýðým buz tutmuþ, bir belirsiz heykel sanki
Benliðim yýllardýr kaçak..
Eyy rüzgar, tatlý rüzgâr
Ömrümü de alýp gidiyorsun sen
Bir türlü hissedemediðim ömrümü
Ve beni bir hayalet olarak býrakýyorsun sen
Hayaledemediðim yeryüzünde...
Cesedim , kitaplarýn
arasýnda kurumuþ olarak bulundu,
Ufalandý, sana katýldý savruldu
Þimdi ikimiz birer gezgin miyiz
Yeryüzü , gökyüzü demeden gezinen?
Eyy rüzgâr , tatlý rüzgar
Sen benim ezeli aþkým
Sen benim evrensel evim
Kavuþtum sana tüm varlýmla
Daha kimden , ne isteyeyim ?
Hadi uçalým
Hiçbir þeye aldýrmadan uçalým
Ve geride kalsýn
Yaþam denilen, miðde bulantým..!
...
Olmayan Sevgiliye Þiirler...
Benim gonca gülüm soldu dün
Göz yaþlarým sondu bitti dün
Felek tokadýný attý gitti dün
Bilmem ki neylerim..
Bu can etti her gece feryat
Kader sen git gülüþlerimi sat
Ben boþlayalý beni
Bilmem ki kimleyim...
Yar sen daðýttýn beni
Yar soldu gönlümün gülü
Yar söylemem kimseye seni
Bilmem nesin, rüzgar mý ? Yel mi?
Ben daldým kaldým gözlerinde
Nefes almaya baþladým yeni...
Bilmediðim yýllarýn içerisindeyim
insanlar yabancý, o yabancý bu yabancý
Bir tek yürekte ki sen ayný,
Sana olan sevgim ayný
Ve sonra içimdeki sancý
Durmadan içtiģim hancý...
Vay be felek döktürdün
Bu ne dertmiþ, gönlüm söktürdün
Koca adam demedin diz çöktürdün
Kara gecelerde ölesiye öksürttün..
Felek kanýma kandýn!
Üstüme geldin aðlamam sandýn
ATeþleri benim için yaktýn
Çürüdüm köz gibi kaldým
Be felek , o gelir sandým
Gözlerim yollarda kaldý
Düþündüm de sonra,
O gelmeyecek bir andý...
Ben ben deðilim artýk, kayboldum
Sensiz geçirdiðim günleri tanýmýyorum
Mutluluk falan diyorlar, ilgilenmiyorum
Ah sen sakýn bilme sevgili
Bu His bambaþka..!
NE zaman ki derinden bakmýþsa gözlerim
Bilki karþýmda seni hayal etmiþtirim
Sen , saçlarý ýrmak, gözleri cennet
Yüzün gün güneþ. .
Aðzýmdan çýkan en güzel sözler sensin
Gözlerimin arkasýna sakladýðým güneþsin
O ýrmaklý cennetler yok mu?
Onlar hep senin gülüþlerin..
Cennetin azap olduðu yer gözlerim
Azabýn cennet olduðu yer gözlerin
, altýndan ýrmaklar akan cennet, sözlerin
Ben ise o ýrmaktan bir tas su içen, serserin..
Dedim susmuyor gönül, birde sen de sussun
Ey yar dondun içimde buzsun
O Gözlerin öyle nasýl bir sonsuz ?
Ben yandým boþver olsun
Dinle yar,
Ecel ölümü soframa senden önce koysun..
Þimdi yürüyorum bomboþ yolda
Yol hep boþ, dolu dolu olsada
Gerçek çok saçma bir þey
Ama hayal ve sarhoþluk gerçek ve gerçekten güzel. .
ihtiyarlar eski þarkýlarý açtý
Masalar kuruldu, içkiler sunuldu
Bir iki sohbet sonra, bugünde her gün gibi bitti
Ben yine seni düþündüm gecenin bir vakti...
Esen yellerin þarkýsý
Bir kýþýn acý sabahý gibi,
En uzak yer, gözlerimin dalýþý
Bilmez misin ela gözlü
Seni sevmek içindi
Bu canýn yaratýlýþý...
Seni bana soruyorlar
O mu diyorum?
O öyle birþey ki
Sanki huzur, sanki kuþ cývýltýsý..
Kýzýl bulutlar geldi dün
Sessizlik yaðmurlarý yaðdý dün
Bin yýl geçmiþte meðer
Ben hala seni sevdiðimi söylemiþim dün...
...
Sus Sus Sus..!
Ýþe gidiyorum
Ýþten geliyorum
Ve kalabalýklarda yürüyorum
Sonra birþey durduruyor beni, bir ses
Beynimin en derinlerinden gelen bir ses, bir çýðlýk
Sessizliðin çýðlýðýný duyuyorum
Hiç konuþmadan benimle
Bana birþeyler haykýrýyor
Diyor ki;
Bu kalabalýk
Bu gürültü
Bu gidiþler bu geliþler
Nereye böyle?
Nerdesin sen?
Kimsin?
Bu uðraþ neden?
Aman allah’ým
Sus artýk sus
Sus sus
Hatýrlatma bana , ben yeni öldüm
Sus sus sus
Yitirdiklerimi veya yitirdiðimi sandýklarýmý
Yani aslýnda hiç sahip olmadýklarýmý
Kes artýk hatýrlatma bana
Sus sus sus
Ey içimdeki ölü, sessiz ve þiddetli çýðlýk
Hayýr baþaramayacaksýn beni aðlatmayý
Veya güldürmeyi
Ölüler aðlayamaz
Ölüler gülemez ki
Yeter, yeter artýk sus
Ne olursun
Sus...!
...
Ýçerisinde..
Bir özlem var içimde
Bir kaçma isteði
Atadan kalma duygularla doðaya
Koþmak, gitmek isteði...
Kuþ nasýl kanatsýz uçamazsa
Canlýlar susuz aþsýz nasýl ki yapamazsa
Orman aðaçsýz nasýl ki olamazsa
Bende ruhsuz gidemem o yerlere...
Ruhumu kaybettim ey ahali
Bulana kýrk yýl dostluk borcum olsun
Kendimi kaybettim ey ahali
Bulana selamým sonsuz olsun.
Ýnsan ihtiyaçlar içinde
Ýnsan mecburiyetler içinde yaþar
Ben ihtiyaçlarýmý, mecburiyetlerimi yitirdim
Kalakaldým , varlýðýmýn parçalarýný bulunca
Bir çöp tenekesinde..
Bir düþüm artýk
Bir hayal
Kimbilir kimin düþlediði bir zihnin
Ýçerisinde. .
...
Kaçak...
Ben herþeyi reddetmeden önce
Her þey beni reddetti.
Koþarak gelmiþtim oysa
Büyük bir mutlulukla
Ama
Bütün kapýlar üzerime kapandý
Ve
Hevesim bir daha yakalayamayacaðým uzaklýklara
Kaçtý. ..
Hatýrlamýyorum ne zaman baþlamýþtým
Bilmiyorum ne zaman býrakýrým
Aðzým bir tütün tarlasý
Karaciðerimde ise
Mor , þarap üzümleri ..
Bir insan bu kadar mý
Umursamaz olur !
Hiç bir þeyi umursamýyorum
Hiçbir þey veya herþey
Bana öyle yabancý...
Yüzyýllardýr yaþýyorum sanki
Her þey, her tavýr
Sýkýlmýþ olduðum bir sahne,
Beni iðrenç bir filmde
iðrenç bir salonda
içeride býraktýlar
Ve kapýyý arkadan kilitlediler.
Bu salon ne kadar da büyük öyle
Bir baþýmayým, yapayalnýz
Ýzliyorum, izliyorum
Belki yüzbinlerce izlemiþde olsam
Bu filmin sonunu bir türlü kestiremiyorum.
Ya bir sözcük eksik kalýyordu ve film
Orda bitiyordu,
Yada çok söz söyleniyordu kimselerin
Anlayamayacaðý bir þekilde.
Yeter!
Yeter artýk bitsin bu oyun
Ben özgür olmak istiyorum.
Tapýnaklarýnýzý baþlarýnýza çalýn!
Ben tapýnmak için yaratýldýðýma inanmýyorum!
Gerçi, unutmuþum
Sanki baþka bir þeye inanýyormuþum gibi...
Yada herhangi bir þeye...
Sýkýldým yemekten, içmekten, uyumaktan ,
uyanmaktan, duymaktan, görmekten
Ve koklamaktan, bu hayatý
Ve bu hayatýn herþeyini...
Ahh ne hayýrsýz
Ah ne nankör
Ve ah ki ah
Ne kaçaklýk bu!
Evet, buldum kendimi
Ýþte ben buyum;
Nankör
Hayýrsýz
Kaçak...
...
Gözlerim derdi...
Ve fýsýldamak yastýðýn yüzüne seni
Hemde gece gece
Hemde baþtan aþaðý sarhoþken
Ne mümkün. ..
Bükülecekse belim bükülsün
Dökülecekse sözüm dökülsün
Bir kuþ gibi cývýldamak adýný geceye
Ne mümkün. ..
Çalan þarkýlarý duyamadým
Kokan gülü koklayamadým
Yaðmur yaðýyordu ýslanamadým
Öyle hýzlý aþýk oldum ki sana...
Nihayet sarhoþ oldum
Ben buymuþum beni buldum
Sen oymuþsun seni duydum...
Desen ki; özgürsün
Deðilim derdim..
Desen ki; kuþ ol,yel ol, es uç git
Deðilim derdim..
Gözlerimizle çarpýþsak
Sorsan bana nedir derdin?
Derdim ki; derdimmmm
Ben diyemezdim
Gözlerim derdi...
...
Civciv kalpli. ..
Güzel günler gelecekte deðil geçmiþte
Mutluluk zamansýzdýr,
Bilmem nerde?
Hangi tarihte, kimde?
Bu ezeli karanlýða bir bak
Nasýlda baðýrýyor
Herþey benim, herþey karanlýk
Anla bunu
Karart umutlarý artýk
Unut düþleri diye. .
Ateþ ceset ister
Toprak ceset ister
Ömür bitmek için doðmak ister
Rüzgarý dinle
Ve iþit ve hisset
Rüzgarda ki ezeli aðýdý..
Trilyarlarca gezegenden
Bir taneciðinde yaþayan bize
Duymuyor musun , nasýl haykýrýyor evren
Bir hiçsin diye..
Ruhumu izmarit gibi attým ben
Gitsin diye bilinmezlere
Bedenime kan kusturdum hep
Alýþmasýn, inanmasýn güzel þeylere diye
Ama ne çare,
Ne çare,
Yine de aradý buldu güzeli
Güzel mi nerede?
Eyyy civciv kalpli çocuk
Güzel olan herþey senin gülüþünde...
Güzellikler,
Saf tertemiz, pýrýl pýrýl çocuklarýn yüreðinde...
...
Yýllanmýþ Dert...
Her an yýkýlacakmýþ gibi ayakta duruyorum
Her an bayýlacakmýþým gibi yürüyorum
Gürültülü yerlerde sessizliði yazýyorum
Ne yaptýmsa da bir türlü
Bu evren
Bu aþk
Bu ömür bilmecesini çözemiyorum.
Tecavüze uðramýþ bir kadýn
Þiddete uðramýþ bir kadýn
Veya bir hayvan
Veya bir çocuk
Onlar nasýlsa, ruhlarý ne haldeyse
Ýþte þuan benim ruhumda öyle..
Çünkü ben hep ortaktým herkesin
Herþeyin acýsýna.
Kime ne olmuþsa
Sahiplendim, kendi ruhumda hissettim acýlarýný.
Yani ben binlerce yýldýr
Yakýldým, yýkýldým
Tecavüze uðradým, asýldým
Ýþkencelerde yoðruldum
Hak davasýna katýldým
Astýlar beni
Kestiler beni
Üzdüler beni
Hemde hemde binlerce yýldýr. ..
Mecnun oldum çöllerde
Leyla oldum dillerde
Ferhattan þirine
Aslýdan kereme
Savruldum ha savruldum..
Yandým yandým
Kavruldum ha kavruldum..
Anlýyorsunuz deðil mi beni?
Ben bencil deðilim
Kendimi düþünmedim
Kendimden baþka ne, kim varsa
Hep onlarý düþündüm
Ýhtiyarlarla öldüm
Bebeklerle doðdum..
Hani benim derdimin çözümü yok
Diyorum ya
Ýþte bu benim derdim
Benim binlerce yýllýk
Yýllanmýþ derdim...
...
Fazlasýyla.
Hiç umrumda deðil
Kim ölmüþ kim kalmýþ
Ve çok umrumda
Bir karýnca bile incinse..
Çimiyorum ölümle yaþamýn
Arasýnda
Yaþýyorum’güya’
Dünya denilen mezarlýkta..
Neredeyim kimleyim
Ne yapýyorum bilmiyorum
Kim , kim? Ben kim?
Bilmiyorum
Sönmüþ sigarayý halen
Çekmeye çalýþýyorum
Ýçimde bulutlar
Güneþler doðsun diye
Ýþte o kadar umutsuz
Ýþte o kadar istek ile
...
Yeter mi?
Yetmez.
Sen daha çok acý çekeceksin
Ve sen
sevgiden daha çook
Huzursuz olacaksýn ;
Çünkü seni hiçbir þey
Tatmin edemiyor
Kendine çekemiyor
Yoruldun artýk
Fazlasýyla. ..
......
Çok bulanýk Sularda
Yüzüyor aklým...
Belirsizliði,
Çok iyi belledim.
Bulanýklýk inançsýzlýk doðurdu
Bilgi koydu adýný onun
Sonra kayboldular
Hep birlikte
Ana evlat. . .
Enseme yaðmur damlýyor
Ruhuma acý. . .
Varlýðýma kahýr
Kalbime
Zaman...
Yetmez mi?
Ahh
Fazlasýyla...
...
Bir...
Bir þeyler yapýyorum
Bir þeyler dinliyor
Bir þeyler izliyorum
Bir þeyler yiyorum
Bir yere gidiyordum
Bir yerden geliyorum
Bir þey oluyor
Bir yerde duruyorum
Bir varmýþ
Bir yokmuþ
Bir gün doðmuþ
Bir gün ölmüþ
Biri bir þey yazmýþ
Biri bir þey silmiþ
Biri bir þey unutmuþ
Biri yeni hatýrlamýþ
Biriler bir þeyler yapýyor
Birileri bir þeyden zevk alýyor
Birileri acý çekiyor
Birileri kahkaha atýyor
Peki sen ne yapýyorsun?
Hiç.
Unutmuþsun kendini
Birdir bir oynuyorsun...
...
Farklý olamaz mýydý?
Eyy aklý yaratan
Eyy herþeyi vareden!
Ben bir aðacým, ben bir orman
Yaktýlar beni, kestiler beni
Yok ettiler beni
Ben ki bir canlý
Ben ki dünyaya faydalý
Artýk benden bir eser kalmadý
Herþey farklý olamaz mýydý ?
Eyy Tanrý
Eyy en akýllý !
Ben bir hayvaným
Aç aç gezerim sokaklarda
Genelde de ölürüm
Dövülürüm
Sövülürüm
Herþey farklý olamaz mýydý ?
Eyy üstün
Eyy en üstün !
Ben bir Doðayým
Güzelmiþim, peh! !
Bak bana
Nerede o Eski güzelliðim?
Bana duman içirdiler
Beni ayaklarý ile ezdiler
Üzerime kan döktüler
Ve baðrýma milyarlarca
Ceset gömdüler..
Soruyorum sana;
Herþey farklý olamaz mýydý?
Eyy sýnýrsýzkýk
Eyy bilinmezlik
Ey yücelerin yücesi !
Ben bir evrenim
Uzaktan bakýnca pýrýl pýrýl parlayan
Yaklaþýnca tam bir kaos olduðu anlaþýlan
Dinle beni;
Herþey farklý olamaz mýydý?
Eyy Rabbim
Eyy sahibim !!!
Ben bir insaným
Yani;
Tecavüze uðrayan
Hakký yenilen
Ezilen, dövülen
Açlýktan ölen
Sana bir sorum olacak bak dinle beni;
Herþey farklý olamaz mýydý ?
Olamaz mýydý?
...
Uður böceði
Uður böceklerim bana
uðursuzluktan baþka birþey getirmiyor.
Fallarým da koskoca bir karanlýk çýkýyor.
Ve rüzgar kulaðýma þunu fýsýldýyor ;
"yalan, yalan , yalaaaaan"
Duyunca bunu, hiçbir günü beklemeyen
bütün gözyaþlarým sabýrsýzca ve bütünüyle
gözlerime doluyor, sýkýþýyor.
Açýyorum kapýlarýný kirpiklerimin,
çýldýrmýþcasýna akýyor, akýyor.
Ruhum tükendi artýk,
Kendimi kontrol edemiyorum
Ben bunlarý yazarken
Beni delirtmeye çalýþýr gibi sanki
Rüzgar ayný kelimeyi
Bir bulanýk çýðlýk þeklinde
Baðýrýyor kulaklarýma
Beynime, zihnime..
Gitmek istiyorum artýk
Gitmek;
Kendimin olmadýðý bir yere
Benden çok uzaða. .
Gel kon parmaðýma
Ve sonra seninle birlikte uçayým o uzaða
Gel uður böceðim
Gel.
Kana bulanmýþ bedenin
Ruhun kýpkýrmýzý
Ne düþünüyorsun bilmiyorum
Bana bu þiiri lütfettin
Teþekkürler uður böceði...
...
Kaybettim..
Akýyor
Yavaþ yavaþ damlýyor
Bedenime ve ruhuma
Hem de tüm gücüyle
Þu
Zehir denilen þey.
Benim ’inan’ larým yok
Benim ’ben’ lerim yok
Acý çekmek ve biriktirmek konusunda
Büsbütün kapitalistim
Herkese karþý.
90 yaþýnda para biriktirmek gibi...
Ahh
Tenim ve ruhum
Acýdan ve yorgunluktan yoruldu
Ama býkmadý
Nasýl bir tiryakiyim ben?
Peþimi býrak artýk
Peþin peþin söylüyorum sana
Ama mümkünü mü var eyy hiçlik?
Bulmuþsun bensiz saf beni
Ben ne yazdým
Neden yazdým
Bazen anlam veremiyorum
Huzursuz
Ve rotasýz rüzgarlar gibi
Kaybettim kendimi...
...
Son dakika...
Son dakika;
Büyük depremde yüzlerce ölü ve yaralý var..
Son dakika;
Yine kadýn cinayeti yine koca katliamý...
Son dakika;
Savaþ mý yaklaþýyor?
Son dakika;
Yoksulluk artýyor..
Son dakika;
canýna kýydi.
Son dakika;
Iþsizlik tavanda..
Son dakika;
Kan ve acý...
...........
Anlamýndan uzaklaþtým artýk
Anlam denilenin
Ve yakýnlaþtým bu sayede
Anlamsýzlýðýn bulanýk mutluluðuna.
Yýkýlan hayallerimi inþa etmeye de
çalýþmýyorum artýk
Tuzla buzu anladým ben
Ve
O eksik parçayý da istemiyorum ben..
Bilmesinler
Bilmeyeyim
Parçasý eksik olan resmin
Bütününü..
Ah ben
Dünyadan bir haber....
Ahh ben
Kendimden bir haber...
Vazgeçtim artýk istemiyorum
isteyebileceðim herþeyi
Uzak dursun benden
insanlarýn mutluluk diye nitelendirdiði herþey.
Benim mutluluðumu yazacak insanca bir alfabe yok
Ve anlatacak bir ses, insanca
Çünkü insan miyim ben yada ben neyim
Bilmiyorum ve bilmekte istemiyorum. .
Hem insan da ne?
Canlýda ne?
Bilmiyorum
Neyse ne...
Biri zihnimi alsýn benden
Ve yok etsin
Ne düþündüðümü bilmiyorum
Ben.
Bir bedenin
Sadece bir bedenin sýðabileceði bir yer
Baþka bir þey istemem
Bana bana yetecek bir yer verin
Herþeyden uzak
Herkesten uzak
...
Aþk
Acý
Hiçlik
Yoksulluk
Veya buna benzer her hangi bir þey yazmak
istemiyorum artýk
Ve uzak dursun benden
O son dakikalar...
...
Hoþçakal...
Olabilsem köle
Bir kaþa - göze
Kalabilsem hasret
Bir cana- bala..
Hissedebilsem yeniden
Sevmeyi- sevilmeyi
Kavuþabilsem tekrar
Uykulu mutluluðuma- heyecanýma..
Evrenden Bir adým geride durabilsem
Bir kadýnda bir canlýda kalabilsem
Çok isterdim keþke
Ah keþke aþýk olabilsem..
Ýnsanlar gibi yaþayabilsem
Yarýný düþünebilsem
Sýradan þeyler istesem
Ah keþke - ah keþke..
Ama gerçekten hatýrlayamýyorum
Sevmeyi - sevilmeyi
Mesafemiz çok uzak
Bir kadýnla aramda bir evren var
Ben özgürlüðe köle olmuþum
Kalamam bir kaþta bir gözde
Duramam hayýr yapamam
Yolcuyum ben
En derinden bir uykuda
En uyanýk
Ve biraz deli
Biraz sarhoþ olan..
Papatyalardan uzaðým
Sevmeyeceðim , sevemeyeceðim bir kadýný
Hayýr inanmýyorum, inanmayacaðým mutluluða
Kanatlarým var artýk benim
Kelebek
Gezgin bir kelebeðim ben
Durmamý istemeyin benden
Bir güncük var elimde
Bir an
Rengarekliðim
Kapkara olacak bu gece
O zaman size selam
Bana hoþçakal...
...
Kýrgýn Tanrýça
Hayatýmý bir kenara býrakýyorum ..
Ýçimdeki sesle
Dýþýmdaki sesin savaþý son buluyor
Dilsiz düþüncelerim baþlýyor konuþmaya.
Sesi sessizlikten oluþan dilsiz
düþüncelerimide susturmaya
çalýþýyorum sonra
Ve soyut -gerçeksiz bir sessizlik oluþuyor
Bilindik sessizliklerden baþka
Üç Saniye kadar gidiyor bu an ancak
Sonra birden
Hayatým ve ona dair düþüncelerim
Geliyor aklýma
Hemde telaþla
Hemde koþtura koþtura
Ve ondan baðýmsýz
Belkide benim öyle sandýðým
O ayrý düþüncelerimde
Kollarýný açmýþ
Hayatýmý karþýlýyor koþtura koþtura gelen
Ne maskaralýk ama !
Þölen veya bir düðün salonu gibi
Týklým týklým dolu ve telaþlý
Bir topluluða sahne oluyorum
Kalbimde kan pompalanýrken
Damarlarýmda kan akarken..
Sinir sistemim sarsýlýp
Ruhum tökezlerken..
Yeter bu kadar diyerek açarým gözlerimi
Ve bir ýþýk
Renkler
Baþka baþka sesler yaðar zihnime
Fýrtýnaya yakalanmýþým gibi
Evet
Deyim yerindeyse
Yaðmurdan kaçarken
Doluya kapýlmak gibi..
Yaþanmamýþ acýlarýmý hissediyorum
Biliyorum kaçýþ yok
Bir lanet bu
Üzerime kýrgýn bir Tanrýça’dan
Üflenen...
...
Istýrap
Geliyor
Geliyor yine
Elinde hançeri ile
Aydýnlýðýmý karartmaya..
Eyy ayrýlýk denilen ölüm!
Eyy ömür düþmaný
Ahh ayrýlýk - ayrýlýk
Çocukluðumu aldýn sen benden
Çocuklarý aldýn
Tüm çocuklarý
Her çeþit yavrularý !
Ayrýlýk..
Çekilen ahlar
Sana bir yakarýþ
Bir çeþit dua
Nefesimizi verdik mutsuz
Aðlarken gelme diye
Eyy ayrýlýk denilen ölüm!
Gencecik kýzlarý
Gencecik delikanlýlarý
Sevgisi asla bitmeyen
O kutsal analarý
Deðerli babalarý
Eþi - dostlarý
Hepsini öldürdün sen!
Hepsini aldýn sen!
Gelme artýk gelme
Ölmesin kimse
Bugün kimse aðlamasýn çileden
Ah saðýr ayrýlýk
Ah bilinçsiz ayrýlýk
Senin gözün kan dolu
Kana can..!
Ruhumun derinliklerinde
Duyumsadýðým bu çýlgýn
Bu bitik ýstýrap
Ayrýlýðýn bir gerçek olduðunun bilinci
Ve bu bilincin üzerime yýðdýðý ýstýrap
Varlýðýmý derinden zedeliyor
Ölü rüzgarlar esiyor içimde
Bir mezarlýkta doðmak istiyorum...!
...
Labirent. . .
Yalnýzlýk gölgem olmuþ benim
Hiçbir þeyden zevk almayan
Hiçbir þeyden mutlu olamayan
Bir garip deliyim ben.
Bu içimi saran saçmalýk duygusu
Herþeyin boþ olduðu düþüncesi
Henüz doðmamýþ olan mutluluklarýmý
Doðmadan öldürdü benim
Ve doðsa bile artýk
Ölü doðacak..
Yýllardýr kaçýyorum insanlardan
Ýçi þüphe dolu
Kuþkulu
Bir tane bile bir "kesin" i olmayan
Sýkkýn biriyim ben.
Eski þarkýlar...
Uzaklýklar..
Gökyüzü
Ve bilgiye ve yazmaya
Asla inanmadan - ama severek
Yada daha az sýkýlarak
Koca bir boþlukta zaman ayýran
Küçük biyolojik bir türüm ben..
Hangi üst akýlýn
Akýlsýz oyunu bu?
Bilmecelerle dolu bir gazetedeki bulmacayý
çözmeye çalýþan
Ve artýk ondanda sýkýlan
Ve çýrýlçýplak inançsýz
Ruhtan aþaðý sarhoþ
Kederden sýrýlsýklam
Ve çoktan teslim olmuþ
Biriyim ben
Kaçmak nedir bilmeyen...
Bu dünya týmarhanelerle
Ve kaçýklarla dolu !
Bu dünya hapishanelerle
Sapýk canilerle dolu!
Bu dünya mezarlýklarla
Ve acýyla dolu !
Niçin sevecekmiþim ki bu dünyayý?
Tecevüz ...
Ezilen ve sömürülen tüm sýnýflar
Yoksulluk
Aldatmaca !!
Sayayým mý daha?
Hangi üst aklýn
Eseri bu?
Ah küçük kýz
Uzak dur benden ne olursun
Nelerle doluyum görüyorsun
Sevemem ben seni
Tatlý ve hoþ sözler söyleyemem sana
Elinden tutamam da
Yýkýlmak üzere olan birisiyle
Yuva kurma isteði bu...
Ki artýk temelden çöküyorum
Ruhum bir çok acýnýn tadýný biliyor
Zihnim ise kusmak üzere
Anlýyor musun?
Sanýrým uykum var
Gözlerim bir çakma sosyalist edasýyla
Kapital emperyallere yenilmek üzere
Uyku - uyanýk uyku
Daha aðýr basýyor
Ve evet emperyalizm kazanýyor
Uyuya kalýyorum
Son noktalarýmý da yerine yatýrýrken...
Bu soðuk rüzgar
Bulunduðum bu garip yer
Etrafýmda hissettiðim canlý cansýz þeyler
Ve aðlayacak kadar
Hatta çýldýracak kadar bir kayboluþ
Bir korku
Gerçekten korkunç
Kuþatýyorlar etrafýmý
Hiç bir cehennemde görülmedik bir ateþ
Sarýyor sarmalýyor zihnimi
Kaçmaya baþlýyorum
Koþmaya
Uzaklaþtýkça yaklaþýyorum
Soluk soluða uyanýyorum sonra
Enteresan bir trajedi daha baþlýyor
Uykuda - uyandýðýný hisseden
Ama aslýnda benzersiz bir uykuda uyuyan
Trajikomik bir efsanenin
Baþrolünde oynayan
Bir delikanlýya dönüþüyorum
Labirent
Labirent bu
Ýnsaný zehirleyen ve çýkýþsýz
Belkide ben labirentte yolunu arayan biri deðilde
Bizzat o zehirli labirentin ta kendisiyim !
...
Derinlere..
Bedenim köledir dünyaya
Ama ruhum benzersiz bir düþ otobüsünde
Bir uçakta-bir gemide- bir trende
Haylden olan
Gerçek bir kaptandýr o
Bir makinisttir
Bir plottur o
Ve amansýz bir þöfördür..
Ellerim ve ayaklarým köleliðini iþlerken
Ruhum gamsýz bir gezendir heryeri
Doðudan batýya
Atlantik kýyýsýndan
atlas okyanusunda
Hint okyanusuna
Güney okyanusundan
Arktik okyanusuna
Tarihin ölü olarak yattýðý
O sessiz topraklara
Ve ötelerinde ötelerine
Sýnýrlýlýðýn sýnýrýndan
Sýnýrsýzlýðýn sonsuzluðuna...
Güneþin bir zamanlar tanrýlýðýndan
Ayýn tanrýlýðýndan
Eski yunan tanrýlarýndan
Mýsýr tanrýlarýndan
Sümer tanrýlarýna kadar
Daha da öteye
Sapienslerden
Erectustalara
Neandertallere
En ilkel çaðlara
Ve içi su dolu o asteroitin
Cansýz ýþýksýz ölü bir kum olan
Dünyamýza çarpýp
Yaþamý baþlatýncaya
Kadar ötelere
Gidedurur ruhum
Ellerim ve ayaklarým çalýþadururken esirlikte...
Binlerce kelimeler ve cümleler
Antropolojiden
Ruh bilimine
Tarihten psikolojiye
Felsefeden sosyolojiye
Ekonomiden bir çok bilime dair
Yazýlan o binlerce kelimeleri ve cümleleri düþünür
Oralarda gezer bu ruh
Halbuki bedenim
Tek bir yerde
Gezegen görmeyen
Çalýþýr durur bu bedenim
-o bir modern köle-
Ama ruh
Yani aslýnda zihin gücüm
Tüm becerisiyle
Tüm gücüyle
Kölelikte durmak istemiyor ve
Gidiyor
Gidiyor derinlere...
...
Dert dolusu uykular
Birileri aþýk olur birilerine
Birileri þarkýlar söyler sonsuzluða
Birileri çalýþýr sürekli
Bugün olmayan yarýnlar için
Ay kapkara bir gecede donmuþ
Yýldýzlar paramparça savrulmuþ
Kara yazý, çirkef felek
Yaðmura karýþmýþ
Çile olarak yaðmýþ
Ýnsan rahmet sanýlana kavuþmuþ
Her köþe baþýnda bir dertli insan
Hayal denilen soyut özgürlüðe soyunmuþ
Üzerime çiseleyen dert
Doluya dönüþmüþ
Ve ben kaçýþsýz bir arazide
Aklýný yitiren bir deli gibi
Ne yapacaðýný bilmeden
Ve tamda bir deli gibi bunu
Normal karþýlayarak
Açmýþým kollarýmý dert dolusuna
Ruhum ezik
Zihnim sýrýlsýklam
Ve gözlerim kapalý ;
Ýþte sonuç...
Eskilerden söz etsene bana
Hani þu modern eskilerden
Özlenen eskilerden
Çakallarýn bu kadar türemediði
Çýkarsýz eskilerden..
Samimiyetten bir masal daha okusana bana
Ne olursun
Bak iþim gücüm yok
Baðrýna yaslamýþým zihnimi
Ateþin bu ýlýk çýtýrtýsýnda
Hiçbir tanrýdan istemedim ben bunu
Ýþte o kadar özelsin sen
Bana bu çýlgýn zamandan uzaklaþma þansý ver
Bir masal daha anlat
Baþlýðýyla bir olsun þiir
Samimice
Samimiyeti anlat...
...
Bilmem ki..
Yapýlan onca hesaplar
Yaþanan ve düþlenen anlar
Hergün yenilen ve hergün içilen
Hergün kusulan hayatlar
Aðaç sesleri
Kule vinçler
Bulutlar
Ýnsanlar
Yorgunluk
Güneþ
Ýþ
Aþ
Aþk
Gözyaþlarý
Tebessümler
Kýrgýnlýk
Kýzgýnlýk
Mutluluk
Sahte huzur
Kitaplar ve þarkýlar
Gece ve ay
Karanlýkta parlayan
Yýldýzlar...
Ah bitmeyen sesler
Birþeylerin sesleri
Gölgeler
Elementler
Dinler
Ýbadetler
Ýnançlar
...
Karamsarlar
Umutsuzlar
Ýnançsýzlar
Nihilistler
Binlerce teoriler
Düþünceler
....
Herþeyden uzaðým zihnimin bir kenarýnda
Her kavramdan
Her sesten
Her görüntüden
Üþümüyorum orada
Isýnmýyorum da
Orada ne mutluyum ne üzgün
Ne açým nede tok
Þarký yok
Kitap yok
Bilgi yok
Bir bebekte deðilim
Bir cesette
Ve herþeyin arasýndaki o þeyde !
Huzur yok orada
Huzursuzluk yok
Anlam yok
Yok bile yok
Orada evet orada
Ama orayý tam olarak nasýl ifade edebilirim ki size?
Zihnimin o mevsimsiz
Evrensiz dünyasýný?
Oradayým iþte
Birþeylerin sürekli olduðu yerde gördüðüm düþleri
Not alýyorum þuan bu þiirle
Birþeylerin ne olduðu nede olmadýðý
Bu yersiz yere..
Peki niye?
Bilmem ki...
...
Alfabe..
Bu akþam vakti
Aþýklarla , insanlarla dolu
Ve gül yüzlü çocuklarýn koþuþturduðu
Bayraklý sahilinde birden bire
Buldum kendimi..
Kulak misafiri oldum arkamda
Coþkuyla tartýþan bir grup
Kadýn erkeðin sohbetine
Ýnançlý ama
Harbi sohbetlerine..
Kýyýyý kuþatan ýþýklarýn
Denizdeki yansýmasý
Gecede ki ayýn parýltýsý
Hoþ bir ahenk kattý gözlerimin manzarasýna.
Karþýyakada ki o muhteþem kalabalýk
O modern uygarlýk
Saat kulesi
Konak
Foça
Gezdim hepsini
Gezdim hep
Bir baþýma
Yapayalnýz..
Teleferiðin tepesinde
O eþsiz Ýzmir manzarasýnýn hazzý
Modernlerin çýlgýn dansý
Gördüm onlarý
Bir bir izledim
Bir baþýma...
Ama aklým hala bayraklý sahilinde
Sahi ne oldu o gece?
Ýçime dolan o tatlýlýklarýn
O manzaralarýn arasýndan
Zihnime yapýþan
O tatsýz huzursuzluk da neydi öyle?
Bütün yakalardan
Bütün bayraklardan
Samimisiz veya harbi inançlardan
Kaçýþýmýn
Ve karabasanlarýn
Artýk boþ kalmýþ yakama
Yapýþtýðýnýn bilincinde olmamýn
Derin boþluðunun kokusunu mu sezmiþtim
O gece?
Bilmiyorum. . .
Çevrem son derece modern
Son derece manzaralý
Ve güler yüzle samimi yüzlerle
Doluyken
Birden bire içimde beliren
O tarifsiz keder
O dipsiz boþluk
Ah tanrým ..!
Bulamadým tadýmý
Gülemedim bugünde
Artýk kiracý deðilsin veya misafir
Sahibi olmuþsun fiziðimin ve ruhumun
Baþtan aþaðý kölenim artýk
Eyy acý
Eyy keder..!
Mutlu sözler beklemeyin benden
Ben mutlu sözlerin
Alfabesini çoktan yitirdim...
...
Gördüm seni...
Gördüm seni
Yaralýydýn
Gözlerin vazgeçmiþti mutluluktan
Umursamaz ve tahammülsüz o bakýþlarýný
Gördüm senin...
Gördüm seni
Yorgundun
Herþeyden bir parça yorgunluk vardý üzerinde
Bedenin tüm yorgunluklarýn kýyafeti gibiydi
Ruhuna bürünmüþ..
Ne düþünüyordun?
Tepkisiz ve ruhsuz bir bakýþ vardý gözlerinde
Gördüm seni
Neydi bu gözlerinde ki
Daha önce hiçbir gözlerde görmediðim o þey?
Ölü bile bir anlam ifade ediyordu
En azýndan ölümü temsil eden
Ama gözlerinde gördüðüm o þey
Hiçbir þey bile deðildi
Hiçbir þey deðildi...
Birþeylere bu kadar hiç kalabilmek...
Anlam ifade etmeden bir þey yapabilmek...
Saçmalýk bile olsa
Saçmalýk yapacaðýný bilerek veya bilmeyerek
Ama en azýndan sonunda saçma bir þey yaptýðýný
Bilmek
Gördüm seni
Sana can katýlmamýþtý
Yoktu ruhun
Ne tanrýlar yapabilir bunu
Ne de evrim
Bilimlerle ve dinlerle açýklanamayacak
Bir þey vardý gözlerinde
Birþey vardý gözlerinde
Gördüm seni
Sonra üþüdüm
Hala üþüyorum
O þey benim sanatýmý
Bilgimi ve hislerimi aþýyor
Mekansýz zamansýz
Teorilerden uzak
Kavramsýz birþeydi bu
Titriyordum
Halen öyleyim
Neyin var söyle bana
Git de kal de
Bir þey söyle
Gördüm seni
Gördüm...
...
Ýstiyorum. . .
Üzülüyorum ..
Gidebileceðim bir yer ve
Gitmek istediðim bir yer yok diye
Ama mutlu gibiyim
Gitmek istediðim
Veya gidebileceðim bir yer
Yok diye. .
Zorluðu yok bende
Açlýðýn, yokluðun, hiçliðin
Hayallerin gerçek olmamasý
Beni üzemiyor
Alakam yok denizlerle
Tanýmam ben modernizmi
Uygarlýk benim için acýlý bir komedi
Yani
Aðlayarak güldüðüm..
Ne mi isterim?
Hiçbir þey.
Yani
Aslýnda istemem hiçbir þey.
Bir baðým yok aþkla
Paylaþýmla
Benim dostlarým belli
Keder, hayal, ve hiçlik..
Ýsmin olmasýn, farketmez
Cismin olmasýn , beni ne ilgilendirir?
Olmasýn anlamýn
Veya dolu ol anlamla
Sadece sessiz ol
Keder orkestrasýný
Sonuna kadar dinle
Ve düþün
Derinliðini bilmediðin anlamlarýn..
Caným sýkkýn teo
Var olmak istiyorum...
...
Susmak...
Ayazýn baðrýnda köþeye çekilmiþ
Varla yok arasý uyukluyorum
Yokluðu bilmem ama
Varlýkta bir telaþ bir telaþ..
Sesleri duyuyorum
Bir gidip bir gelen
Hissediyorum telaþlarýný
Canlý türlerinin..
Fýsýldaþan çimenlerin sesleri
Koku olarak yayýlýp burnuma
Duyuyorum kokusunu
Ve iþitiyorum burnumdan ne konuþtuklarýný..
Gece birþeyler anlatýyor
Gündüzden öðrendikleri hakkýnda
Gündüz ise geceyi kýskanýyor
Romantizm hasreti..
Felek darmadaðýn ediyor beni
Varlýk zihnime bir hüzün mührü gibi damgalanmýþ
Hiçbir þeye kelepçelenmiþim
Ve güç erimesi olan bir hasta gibiyim..
Konuþsam susmam ben
Sussam , daha çok konuþurum
Kendi içimden
Ýçimdeki soyut sesle..
Uyuyamýyorum
Ama uyanamýyorum da
Gülüþen çimenlerin
Bu gece ki söz konusuyum..
Ulaþýlmaz oldum bu gece
Kimse yanaþamaz bana
Ne ölenler
Nede yaþayanlar
Baþka þekilde anlaþan canlýlar
Ve onlarýn altýnda yatan cesetler
Derinlerindeki uzak tarih
Ve hep yakýn olan varoluþ
Keyfim yok
Parmaklarýmýn uykusu geldi
Ve gözlerim yeni kalkacak
En iyisi susmak...
...
Sarmaþýk..
Ýsyanýyým ben pirlerin
Dostluðuyum ben
Mevlerle þemslerin
Tersiyim ben düzlerin
Kendisiyim ben renklerin
Kokusuyum ben
Güneþin..
Özüne katýlan varlýðýn
Maddesiyim ben tadýn
Ve tarihiyim ben
Binlerce yýldýr aþklarýn-aþýklarýn..
Yoldaþýyým devlerin
Destekçisiyim ben feministlerin
Kölesi oldum kaldým eþitliðin
Duygusuyum ben canýn..
Zirveye çýktým hazzýn
Dibine vardým anlamýnýn
Taþtý birden gözlerimden
O güzelim yaðmurlarýn..
Karanlýðýn tutsaðý iken
Evrenin delisi iken
Hiçliðin aðýrlýðý iken
Kurtuldum artýk herþeyden..
Þuan tamamen özgürüm
Özgür býraktý beni özüm
Özlere güvenmem yinede
Baþka an ne olacak ömrüm?
............
Kadehi sýký tut
Vataný tutar gibi
Ve kaldýr yukarý dik
Bayraðý asar gibi
Dalgalansýn saçlarýn
Elde kadeh
Kýpkýrmýzý yazýn
Bayrakta kan
Dün bugünden kaçtý
Bugün yarýndan
An ana koþtu
Andan ana yol yokken
Vur kadehi
Savaþan iki halkýn çarpýþmasý gibi
Dolsun içine iki halkýnda
Savaþçýlarýnýn istekleri hayalleri düþleri..
Kadeh boþalýnca
Savaþ bitmiþ demektir
Ve iki ordunun kaný cesetleri
Sende canlanmýþ gibidir
Kim kazanýr bu savaþý ?
Kimse !
Ayaða kalkanlar güçlenecek
Savaþmak için tekrar
Bir yanlýþ var ama ortada
Ýnsanlar birbiri ile deðil
Bizzat hayat ile savaþmalýdýr
Cahillik ile..
.......
Sýmsýký sarýlmýþtý gözlerime gözlerin
Sýmsýký sarýlmýþtý gözlerine gözlerim
Bin yýl olmuþta
Yeni kavuþmuþcasýna..
Herþey kýsa bir kelimedir
Anlamýnýn uzunluðunu anlatmaya
mürekkeplerin gücü yok
Ama anla sen ne demek istediðimi
Ben herþeyi bende buldum
Sen bendeydin
Ülkeler bendeydi
Savaþlar
Yaþamak
Ölmek
Tüm evren
Herþey evet herþey bendeydi
Peki ben neredeydim?...
Ne kadar alakalý olduðunu düþünmedim bile
Yazdým sadece
Bu sarmaþýk þiiri
Þuanki ruhumda karmaþýklaþan
Herþeyin
Ruhumu eline geçirerek
Bir sarmaþýk gibi beni ortasýnda
Sýkýþtýran düþüncelerin
Bu alakasýz akýþýný
Kovayla su serper gibi
Serptim sayfalara...
...
Papatyalar. . .
Ýliklerim çözülüyor
Ruhum boþalýyor
Rahatlýyorum
Kurtuluyorum kaygýlardan
Mutluluktan..
Saatten haberim yok
Yanýmda hüzün var
Karþýmda- çizginin ilerisinde
ne olduðunu bilmediðim bir deniz..
Ve Gizemli bir sonsuzluk
Aðzýnda ki düþünce sigarasýný tüttürüyor..
Bunlarýn hepsi içimde oluyor
Ve içimdeki kayalýklara
Hiçliðe aðýt yakar gibi
Dalgalar vuruyor
Ve çarpýþ sesleri çok acýklý
Göz doldurucu
Can yakýcý..
Çok þey yaþadým
Ruhumda ölçüm birimlerini aþan
Bir aðýrlýk-
Damarlarýmda dolaþan hüzün sistemim
Kankýrmýzýdan daha acý
Daha kara..
Ama boþver bunlarý
Neden buradasýn sen
Ondan haber ver
Neden buradayým ben?
Kim bilebilir ki bunu ..?
Bir anda deðil
Yavaþ yavaþ hissede hissede
Eklemlerimin kalbine sýzan bu boþunalýk
Bu zehir yaþ
Beni
Herkesten uzaða getiriyor
Sessiz çýðlýklar atmam için
Kara yazýmýn
Güzel doðada bir baþýna
Onu seyrederek
Ve asla onun misafiri veya sahibi olamayacaðýmý
Gözlerimin önüne serip
Göstere göstere
Yanýmda olduðu halde
Kavuþamamak adýna
Ve aramýzdaki
Aslýnda herþeyin arasýndaki
O bilinmez gizemin buðusunda
Düþüncelere ve düþlere dalmam için...
Bunlarý da boþver. .
Çok þey mi istiyorum ?
Evet. Evet çok þey istiyorum.
Çok zaman istiyorum aslýnda
Fazla vakti olsun iyiliðin ve yaþamýn
Benim ve sevdiklerimin
Sizlerin ve sevdiklerinizin yanýnda
Ama kýlýçla ayý yarmak kadar saçmalýk bu
Biliyorum..
Çünkü olmayacak
Çünkü imkansýz. .
Kuþlar göç ediyor içimden
Kendimin yarýsý bile gidiyor kendinden
Yapayalnýz kalýyorum
Yarým yamalak..
Diðer yarým ise
Çökmüþ topraða dizlerinin üzerine
Bir aðýt haykýrýyor boþluða
Kalan tek gözüyle göðe bakarak
Hayýr bu yanlýþ
Bu ayýp
Kalk ayaða
Kalk!
Acýlarýný doða duymak zorunda deðil senin !
Düþürme göz yaþlarýný sakýn,
Ölebilir papatyalar…
...
Yorgunluk..
Dün gece ölmüþtüm
Ölünce rüya görmüþtüm
Kirpiklerim kapanýrken
Hiçliðe uyanmýþtým.
Doðmadan öncesi zihnimde gece
Ama büsbütün bir gece
Yani gezegensiz - maddesiz
Iþýksýz.
Kapkaranlýkta yoktu tasam
Tanrý ne imiþ
Dert ne imiþ
Hýrpalanmak ne imiþ
Bilmezken
Bir çýðlýkla
Bu aþaðýlýk dünyaya
Merhaba dedim
Uyudum gece
Burada uyandým
Okudum
Aklým çalýþtý
Þaþtým
Öðrendiklerime deðil sadece
Öðrenebiliyor olmama ve aklýma
Küfür ettim efendice
Ýçtim..
Hayýr bu 7 saniyeyi geçti
Yaþamak rüya deðil !
Yaþamak intihardýr
Karanlýkta kendini öldürmek
Hawking deðilim
Zaten olsamda
Açýklayamam bu fizik ötesini
Ben neyim?
Saat 00.00
Aklým sýfýr
Basbayaðý çuvalladým
Uzatmayacaðým
Yorgunluk
Evet
Hissettiðim sadece bu...
...
Yeter.
Uzun zamandýr uyumuyorum.
Bir kaç yýl kadar
Ve tanýþalý ve samimi olalý
Varlýk ve hiçlik ile..
Ruhum bitkin artýk
Yaþadýðýný unutan biri gibi
Ve hislerimde
Kýsýk ve derinler derini bir yorgunluk..
Öksürüklerle uyandýðým uykusuzluklarým
Beni savunmasýzca attý bir acýya,
Hüzün denilen hakiki illet
Ciðerimi kanattý adeta..
Tattým..
Aþký ve yalnýzlýðý.
Battýmm..
Dibine ve derinine onlarýn.
Türküler ve þarkýlar
Sevgi ve piþmanlýk
Uzaðým hanýmefendi
Ýlgilenemem artýk..
Hayýr
Ýstemiyorum
Yaþadýðým acý
Yüz yýllarý aþar
Ama ben bir an yaþýyorum
O zaman gerek yok
Susmaya
Ve olmasý gereken
Konuþmamak ses ile,
Bu saatten sonra
Bakýþlar yeter
Anlaþýlmaya ..
Ve
Cevapsýzdýr bazý sorular...
...
Bulutlar gibi...
Ruhumda yanan ateþ
Söndü çoktan
Ýntiharýn basamaklarý
Ayaklarýmýn altýnda..
Çok kýsa sürdü diyemem
Hiç sürmedi çünkü
Þu mutluluðum sandýðým
Benim olmayan þey
Meðer hayat alay edecek birisini arýyormuþ,
Talihsizliðim
Hayatýn talihiymiþ
Aldatmak ve acý çektirmek için
Kullandýðý bir kukla !
Bulutlarý izliyorum
Durmadan göç eden bulutlarý
Ve insanlar geliyor aklýma
Durmadan göç eden
Yerine yenisi gelen
Ve durmadan göçen..
Bize hüzün yaðar dostum bundan sonra
Binbir türlü ismi olan
Ve hissi
Ilýk bir rüzgar essede
Gitsek artýk
Bulutlar gibi...
....
Uzak..
Karþýmda koskoca bir alfabe
Bunlardan türetilebilinecek milyonlarca cümle
Düþünceyi yazý ile aktarabilme ,
Zihinden zihine bir köprü
Binlerce yýl geriden
Binlerce yýl geleceðe uzanan uzun bir köprü
Ama notasýný bulamýyorum
kendime uzanan harflerin
Deðil köprü
Deðil binlerce yýl uzanan köprü
Bir milim bile yaklaþtýramýyor bana beni
Hani o asýrlarý aþan köprünün
O alfabenin
En küçük çocuðu olan
Harf denilen þey..!
Belki de kelimelerle köprü olarak deðil de
Yani buluþmak kavuþmak için deðil de
Hep gitmek için kullanmýþtým harflerimi
Uyuya kalýp
Bir köþede gözlerimi ovuþtururken bulunca kendimi
Geri dönüþ yolunu unutmuþtum çoktan..
Çok uzaktým artýk
Çok uzak...
...
Kutsal Acý….
Süslü kelimelere gerek yok artýk
Çünkü acým çok net
Süslü kelimeler sadece süssüz acýlarýma
Çirkin bir kýyafet olur..
Ahh þuramda
Tam þuramda
Baðrýma çöken hüzünden tonaj
Ruhumu darmaduman eden..
Sýkýcý bir düþ ama bu
Yorucu ve tiksindirici
Gök gürlüyor yarýlacak sanki
Gözleri aðlamaktan çatlayan ben gibi..
Ama umrumda deðil artýk
istemiyorum da huzur, güneþ
Tüm manzaralarý yakýyorum içimde
Külünü saçýyorum hiçliðe..
Eyy benim kutsal yaram
Eyy benim deðerli acým !
...
Ruhum..
Bir yerdeyim.
Birilerinin bir zamanlar bulduðu
Ýsimlendirdiði zaman kavramý adýndaki þeyin
21.20 sindeyim
Saat olarak.
Bedenimi çürüten sigaramý tutuyor sol elim
Sað elim ise
Zihnimin aktardýðý düþünceleri
Görevini yapar gibi
Yazýyor bu elektronik sayfaya
Yukarýda ay denilen bir þey var
Ötelerinde
Mantýðý ve düþünceleri aþan bir sýnýrsýzlýk
Ruhumda kaybolmayý alýþkýnlýk
edinen sefil bir çocuk
Tahta parçalarý
Betonlar
Bütün ’izm’ lerden uzaðým
Eðer yakýn olsaydým
Sadece çileizm olurdu sanýrým þuan yanýmda
Boþversene ..
Mahvolmak oldum hep ben
Kahrolmak oldum hep
Mutluolmak yoktu yazgýmda
Çalan þarký dumandan
Kaan tangöze güzel söylüyor
Allý turnamý.
Þarkýdada dediði gibi;
"Ah gülüm gülüm
Yar gülüm gülüm
Kýrýldý kolum kolum
Tutmuyor elim.."
Ama benim ruhum tutmuyor
Ah ruhum ruhum...
...
Varolana yokluktan selamlar...
Kýsýk ve derinden araþtýran gözlerim
Çözümlemeye çalýþýrken gördüðünü
Dalýp gitmiþti zihnim
Görmemiþti günün söndüðünü
Bir ilahi gibi çalýyor içimde sesin
Kutsal bir ayin gibi
Ve bütün hücrelerim
Sana secde etmekte
Aklý ve hissi bir köþeye atmýþ
Ne yaptýðýný bilmiyor gibi
Ve gözlerden akan inanç yaþlarý ile
Tamamen saf bir kutsallýkla tapýnýyorum sana
Senin bir cennetin yok ödül olarak
Senin bir cehennemin yok ceza olarak
Senin bir varlýðýn ve bir de yokluðun var
Biri cennet biri cehennem olarak
Tapýnýyorum sana
Tapýnýyorum
Aklýmý kaybetmiþ gibi
Varlýðýmý kahretmiþ
Ve yokluðumu unutmuþ gibi
Ama
Birþey var
Beni olasýlýðýmla çarpan
Ve o ibadetin baþýndan kaldýran
Ve beynimi bilinenlerden öte döndüren
Zil zurna sarhoþ eden
Bir þey var sevgilim
Bir þey var
Yokluðun,
Yani varolmamýþlýðýn ,
Ve benim aslýnda hiç doðmamýþlýðým
Yýllar yýllar sonra
Eðer bu yazdýklarýmý biri okuyorsa
Yani sen
Eðer eline ulaþmýþsa bu dizeler
Yok olan birisinin
Varolmamýþ birisine yazdýðý bu dizeleri
okuyorsan þimdi
Kimsin bilmiyorum ama
Sana selamlar olsun yokluktan
Bu yazýlar
Yokluktan sana ulaþan sesimdir benim
Kalk þimdi
Yak bir sigara
Ve hoþçakal
Kavuþana kadar yoklukta...
...
Gitme vakti..
24.07.2018
Saat 20:30
Sigara içiyorum
Tek ayaðýmý duvara yaslayýp
Kulaklarýma takýlý kulaklýkta
Grup yorumdan
Sýyrýlýp gelen þarkýsý çalýyor.
Türkiye cumhuriyetindeyim
Ýstanbul da.
Uzun bir istinat duvarý hemen arkamda.
Hiç tadým yok..
Bugün yaðmur yaðdý
Susuzluðunu giderdi toprak ve canlýlar
Gökyüzü açýldý
Bulutlar olay bitmiþ gibi daðýlýyorlar
Mavi gökyüzü soyunmaya baþladý
Yavaþ yavaþ soyunuyor
Çýkarýyor üzerindeki bulut kýyafetini
Anadan üryan çýplaklaþýyor
Ama o çýplaklýðý pek sevmez
Az sonra yýldýzlý gece kýyafetini giyecek çünkü
Birde güneþli gündüz kýyafeti var tabi
Bütün bunlarýn benimle bir ilgisi yok
Olanlar için yazdým sadece.
Benimle ilgili olan hiçbir þey yok,
ben bile benimle ilgili deðilim
Ýçimdeki tarihe dönüyorum
06.10.1997
Ekim ayý
Bir gece kondu
Tokat’ýn zile ilçesinde.
Bir bebek
Çýðýrtkan bir bebek doðdu
Ýsmi gencay oldu
Benmiþim o
Öyle dediler bana.
Ýçimde ki o bebek
Varolduðu gün hissetmiþti sanýrým
Bu dünyanýn aþaðýlýk bir yer olduðunu
Ve doðduðu vakit
Ölmek istercesine çýðýrmýþtý
Mosmor olmuþ çýldýrmýþtý.
Ama insan oðlu susturmuþtu onu
Karnýný doyurmuþtu.
Masallar anlatýp
Heep uyutmuþtu..!
Uyandým artýk
Ve aradan 21 yýl geçti
O çocuk þimdi büyüdü
Öðrendi masallara inanmamasý gerektiðini
Kim olduðunu bilmiyor gerçi
Ama olsun
Bunada her neyse ..
Bu istinat duvarýna yaslanmýþ
Ne yapýyorum ben?
Hayatýn tuhaf olduðunu
Ve aný yaþamam gerektiðini
Bilmem gerekiyormuþ
Toplum baskýsý
O bu þu ne der kaygýsý
Bunlarý atmam gerekiyormuþ
Biraz önce bir yerde okumuþtum
Güldürdü beni doðrusu
Olsa atardým çünkü
Ama sadece onlar deðil
Hayatým ve anlarýmda dahil buna
Benim hayatým yok
Anlarým yok
Yaþamýyorum ben
Hayýr..
Her neyselere iyi alýþtým ben
Her neyse
Gitme vakti...
...
Dönme vakti...
Esen rüzgar dile geliyor
Yapraklarýn kýkýrdamasýnda
Yerdeyim diyor
Döküldüm artýk
Uçup gideceðim
Un ufak olacaðým
Ýletiþime geçiyor benimle
Direnmekten halsiz kalmýþ göz kapaklarým
O kapaklarýn altýndan akan uykusuzluk
Ve göz bebeklerimin sevimsiz
Kuþkulu bakýþlarý
Gecenin bu yarýsý
Saat 03.00 ken
Rüzgarý ve yapraklarý izliyor
Neden?
Neden kabul etmiyorum geleceði
Neden inanmýyorum huzura
Gerçek gerçekten gerçek mi sorusu
Tüm gizemi ve aðýrlýðý ile
Kuþatýyor etrafýmý
Dünyayý bir kaç kez ddolaþabilecek olan
Damarlarým
Birbirine dolaþýyor bir anda
Bir sigara yakýyorum
Ve sadece ona odaklanýp
Uzaklaþýyorum bu düþüncelerden
Karþýmda ki zifiri geceyi farkediyorum birden
Ýlk defa görür gibi bir þaþkýnlýkla
Meðer ne kadarda ötedeymiþim
Koskoca geceyi farkedememiþim..
Yak sinemi ateþlere - sedat anar
Sevdim bu þarkýyý
Taaa nerelere gitmiþim dinlerken
Baksana...
Her neyse
Dönme vakti...
...
Düþleri...
Pencere kenarýnda yol gözleyen
Kadýndým ben
Þarap kadehinde onu düþleyen
Erkekdim ben
Gelmedi yolu gözlenen
Gerçekleþmedi o sürekli düþlenen
Sonra kadýn olmaktanda
Erkek olmaktanda vazgeçtim ben.
Ne oyum artýk
Ne de bu.
Bedenimin evi - topraktýr
benim
Ruhumun vataný kainattýr
Ve düþüncemin aklý
Ki akýldaki düþünceleriminde bir aklý vardýr
Histir benim
Kanýt istemeyen..
Ey kuþ
Ey rüzgarýn yavrusu
Biricik annenle
Baban olan gökyüzünde
Nereye gidersin böyle?
Ey sarhoþ
Didiklemeyi býrak aklýný
Akýlkakan mýsýn sen?
Delik deþik ediyorsun kendini
Aðaç kakan gibi
Ama aðacý deðil
Aklýný kakýyorsun
Ve ordan yuva olmaz sana.
Boyun eðiyorum yazgýma
Teslim oluyorum herþeyimle
Tepe tepe kullansýn diye
Çünkü o tepelerde aðaçlar var
Ruhla görünen iyilik var
Ve up uzuuun bir zaman
Ömür kýsa
Uzatalým düþleri...
...
Sussun...
Geçer herþey
Geçer ;
Yavaþ yavaþ
Akýp giden bir nehir gibi.
Biter
Biter oyun
Çekilir perdesi
Bitince son sahnesi.
Þu gece yarýsý
Bilmem hangi daðda
Bilmem hangi okyanusta
Hangi yerde
Hangi gökte
Varolan
Varolan bilmem hangi varlýk
Bilsin isterim
Geçer
Geçecek herþey
Bizle beraber
Hep beraber..
Esiþini unutmayacaðým rüzgarýn
Asla unutmayacaðým mevsimleri
Doðanýn bütün canlýlara sunduðu herþeyi
Ve dünyanýn içinde olup bitenleri
Unutmayacaðým
Evren beni unuturken
Ben unutmayacaklarýmla unutulmuþ olacaðým
Bende yaþayacak sadece
Benle beraber
Ölüler ama hiçlikte yaþayanlar olarak..
Þarkýlar
Kitaplar
Þiirler
Ve onu üreten insan bilinci
Yorumlayan ve çözümlemeye çalýþan
hayvan türü insan bilinci
Herþey - herþeeey
Ruhuma nakýþ nakýþ aralýksýz iþlenmiþ
Ruhum bunlarla büyüyüp þekillenmiþ
Ve çürüyen benimden geriye
Olmadýðým zamanlardaki o þey canlanýnca yeniden
Yeniden olmayan biri olunca ben
Dopdolu olacaðým bomboþ yerde
Anýlarým olacak bütün bunlar
Anýlarým ve bu korkunç kayýplýkta
Kayboldukça keyif aldýðým
Sýkýlmadýðým
Bana huzur veren ve özlem duyuran
bir þeyler olarak
Dünyadan - varoluþtan miras kalacak..
Ama ötesini bilmiyorum
Belki bunlarýn hiç birisi olmayacak
Belkide hiçbir þey olmayacak..
Düþlerimi ve düþündüklerimi
hakikat yerine koyamam
Onunla burada oyalanýrým ancak
Kim biliyor ki ölümden sonrasýný?
Ah eski çaðlarýn huzurlu kabileleri..
Derdi sadece doðayla ve yaþamla olanlar..
Öteleri düþünmeyenler
51
Ne dinin nede bilimin olmadýðý
Ne umudun nede umutsuzluðun olmadýðý
Ne olduðunu düþünmediði
Sadece yaþamak
Yaþamak
Bütün tasasý bu olan
Ahh kabileler
Ah avcý toplayýcýlar
Keþke sizinle yaþayýp yok olsaydým
Keþke sadece diðer canlýlardan nasýl korunurum
Onlarý nasýl avlarým kaygýsýnda olsaydým..
Kendine gel
Ve durdur keþkelerini
Elimizde olmayan yazgýya
Keþkeler savurmak boþuna..
Herþey yok olacak
Olsun.
Geçecek herþey
Geçsin.
Susacak herþey
Sussun...
...
Bomboþ...
Uçup gittin ...
Rengarenk bir kelebek olarak;
Bir düþ gibiydin
Bir düþ’tün
Bir daha yaþanamadýn
Bir daha yaþamadýn
Gittin sen..
Bir daha gelmedin düþlerime
Düþ’tüðüm bu denize
Ve sonra
Üþüttüm ben
Ýþitirken sesini rüzgarda..
Þimdi çýldýrtan sesini dinliyorum zamanýn
Akýp giderken ruhumdan.
Ýçim bomboþ ...
...
Neden...
Öyle yitirmiþim ki
Öyle kaybetmiþim ki kendimi..
Caným hiçbir þey istemiyor.
Hiçbirþey. ..
Öyle bir boþluðun içindeyim ki
Öyle anlamsýz geliyor ki
Herþey olduðu gibi
Bütünüyle üstüme geliyor
Ve kaçacak yerim hiç yok..
Bir tek entelektüel sohbetler
Hafifletiyor bu bilinç aðýrlýðýmý
Sohbet bittiðinde ise
Daha büyük bir aðýrlýk çöküyor üzerime..
Eskisi gibi miyim
Deðil miyim bilmiyorum
Eskisi ne
Þimdisi ne
Bilmiyorum. .
Varoluþ çýnlýyor kulaklarýmda
Ama gözlerim hiçliði seriyor zihnime
Duyularým karmakarýþýk
Duygularým bir acayip..
Çözümün yanýnda olamýyoruz
Bu sorun çözümsüz..
Kýymetsiz birþey gibi herþey
Herþey derin bir deðersizlik içeriyor
Saygýdan sevgiden miðdem bulanýyor
Ýðrenç bir bataklýða batýyorum..
Neden bu kadar yok oldum ki ben?
...
Kýyamadýðým...
Çok ince bir farkla tutunduðunu sanmak..
Ve delilikten yada akýldan sýyrýldýðýný sanmak..
Aslýnda her seçimin ayný yere çýktýðý apaçýkken
Ortada donuk inancýnla kalmak..
Esiyorsun içimde
Ve küle dönmek üzere olan aþkým alevleniyor
Parlýyor birden bire
Tutuþturuyorsun beni- yanýyorum..
Aç sanat oynamaz.
Yemeði acýdýr onun.
Acý varsa vardýr sanat
Hüzün varsa yaþar o..
Can çekiþen bu dizeler
Acým sayesinde diriliyor
Sen sayesinde yaþýyorum
Sensizliktir sebebi hala varoluþumun..
Delisin sen veya duygusuz
Bir taþ gibisin - hep ayný yerde duran
Ve hissettiðim
O derin aðýrlýðýný..
Ama bu hayat denizinde
Beni dibe çekip batýran bir taþsýn
Ve kötü olarak adlandýrýlabilinir olan bu durumun
Bana boðulmayý sevdirdi..
Ah olmayan sevgilim benim
Ýsmini cismini hiç bilmediðim
Sensin beni bilgi denizine
Bir taþ gibi atýp - batýran..
Seviþmek veya sarmaþ dolaþ olmak
Konuþmak ve kýskanmak
Sexs veya anlaþýlmak
Senden bir isteðim yok benim bunlar gibi
Sadece bakmak isterdim
Sadece bakmak
Gözlerindeki o derin sonsuzluða
Ve dalýp gitmek isterdim
Dokunmadan sana..
Donsun isterim birbirine bakan gözlerimiz
Donsun öyle
Ahhh kýyamadýðým
Sen hiç varolmadýn ki...
...
Olmayýþýdýr..
Herþeyi biliyor
Herþeyi en güzelce ve sonsuzca tadýyor
Olsaydýk bile
Bu içimizdeki birazý dinmiþ can sýkýntýsý yaðmurlarýna
- þiddet katmaktan baþka ne iþe yarardý ki ?
Ancak inanmak ve kabul edebilmek bu yaðmuru
- sýkýntý yerine güzel bir manzaraya çevirmez miydi?
Sahip olmak,
gerçekten sahip olmak sunmaz mýydý bize huzuru?
Ve þimdi bütün bunlarýn
Belkide hiç doðmamýþ bir varlýk tarafýndan
yazýlmýþ olmasý,
Ruhu derinden sarsan bir çöküntüden
baþka bize ne sunabilir?
Herþeyin bu boþunalýðýnýn
çýrýlçýplak bir resmini önümüze
sunmuyor da ne yapýyor?
Belkide tek hakikat- bir hakikatin olmayýþýdýr...
...
Gibi..
Alkol içmediðim zaman baþým dönüyor.
Kavramsýzlýðýn aðýrlýðýdýr bu içimdeki.
Nereye gitsem
Kimle konuþsam
Ne görsem
Ne duysam
Heep acýý.
Yaþamýn ötesinde ve yaþama sýðmayan
bir bilincin yazgýsýdýr bu.
Çünkü gerçek, acýdýr.
Öte bilinç ise hakikati, acýyý görür bir tek.
Umursamaz bulutlar kahkaha atar gibi gidiyor oysa,
Tam da aðlanacak vakitken.
Kabuk baðlayýnca yaramýz, ölüyüz demektir.
Acý çekiyorsak hala
Gayet açýktýr, yaþýyorduruz biz.
Bu umarsamaz ve önemsizleþtiren
yoðun acýlar dünyasýndan payýmýzý aldýk biz..
Ne midir o? Hiçlik.
Artýk þarkýlar, resimler, kitaplar ve
özetle sanat ve anlam , uzaklaþsýn bizden,
Yada benden, çünkü dersi dinledim ve anladým ben.
Aldým dersimi, aldým ruhumun ölçüsünü,
ne kadarda aciziz.
Birbirimizden baþka etkilenip etkileyeceðimiz
hiçbir þey yok.
Bir þeye býrakmalý þimdi kendini,
Rüzgar gibi,
Su gibi,
Zaman gibi. .
"Bugün ölen çocukluk arkadaþým-ýþýklar içinde uyu,
artýk mutlu olabilirsin, çünkü öldün..."
...
Yol...
Yazdým
Çok sürmedi
Sildim.
Daha sonra tekrar yazdým
Ondan sonra tekrar sildim.
Bu böyle yarým saat kadar sürdü
Sonra yazýp yazýp sildiðimi yazdým
Bu hala sürüyor.
Ahh hayatým Dastananýn ki gibi geçebilse
Yada Dandini gibi savaþçý olma arzusuyla
yansa tutuþsa
Veyada olmadýðým þey gibi olabilsem
Ýçimdeki özlem
Hiçbir zaferin olmadýðý
Hiçbir kazananýn ve kaybedenin
Herkesin dilediði gibi yaþadýðý ve ölmediði
Suçun ve cezanýn
Bilinmesi gerekenin ve bilinmemesi gerekenin
Varýn veya yokun
Gizemin veya hakikatin
Olmadýðý
Basit , tok, mutlu topraklarýn yolunu bulabilmek
Bir çeþit yolla
O topraklara varabilmek
Kimsenin aðlamadýðý
Kimsenin kaybetmediði
O bayraksýz ülkenin
O haritasýz dünyanýn denizlerine
Yelken açabilmek..
Ýçimdeki þeyin olmak istediði yer
Ýþte burasý
Ýçimdeki benlerin kalmak istediði ben
Burasý..
Ama düþlerde bile yok oraya giden bir atlý
Bir uçak
Bir yol...
...
Musunuz..?
Bir masalým ben
Bin bir gece masallarýnýn birinde
Bir krala
Her gece söylenen.
Masal sona erdiðinde
Söyleyende
Dinleyende
Ölecek.
Küçük tarihimizde
Ben kalacaðým bir tek
Evrim geçirerek
Söylenmeye devam eden.
Sonra bende öleceðim
Tarihte.
Evren öldüðü gün
Yeni doðan bir evrende
Tarih masalý tekrar dirilecek
Baþlayacak tekrar açlýk
Baþlayacak savaþ
Akacak gözyaþý
Yanacak yürek
Bitmeyecek bu masal
Her gece tekrar dirilecek
Halbuki bin bir gece masallarýnýn
Binincisi ve son gecesinde
Masalýn bitmesiyle beraber
Herþey bitsin isterdim
Masalla beraber.
Bu yakýcý ve nemli yaz gecesi !
Hiçbir þey vermiyorsun bana sen.
Ey kýþ kara kýþ !
Hiçbir þey hissetmiyorum sana ben.
Ey rüzgarýn ülkesi !
Esip durmanýn þehri !
Sonbahardýr onun ismi
Senden bir þey istemiyorum ben..
Açan çiçekleri
Kaplasýn yeryüzünü
Sarsýn bir sarmaþýk gibi
Doðuyu, Batýyý, Kuzeyi-Güneyi
Kuþatýn dört bir yaný bucak bucak
Eyy ilkbahar..
Ama ellerinizi çekin üzerimden
Terkedip gidin zihnimden
Bende size aþk yok artýk..!
Anlamýyor musunuz beni
Bininci masalýn sonuncu gecenin
The end’in son mevsiminin
Aðýr
Yanýk
Ümitsiz
Karamsar þarkýsýný gözlerimdeki
Duymuyor musunuz?
Gidin
Tanrý aþkýna
Gidin
Doða aþkýna
Gidin
Sevdiðiniz ne varsa onun aþkýna !
Gece Tanrýsý son sözünü söyledi
Hiçliðin nakaratýný içime nefes eyledi
Bu nasýl feryad-ý figandýr
Yoksa duymuyor musunuz?
Þanlý tarihin - þanssýz talihini
Dünya denilen cehennemin - iç halini
Evrenin - insaný delirtebilecek derinliðini
Ve herþeyde ki büyük - hiçliði
Görmüyor musunuz?
Þimdi bir ninni
Uyunulacak bir baðýr
Herþeyi unutacak bir an
Ne de güzel olurdu
Biliyor musunuz...?
...
Benim...
Eriyen buzun yere düþen soðuk damlalarý
Bugün yanan yüreðimin içine damlýyor
Ama sönmeyecek içimdeki yangýn
Bütün kutup erise bile içimde.
Çözümü çoktan ölmüþ bir acýdýr bu
Zamaný geri alamamanýn
Ve unutamamanýn
Yakýcý ýstýrabý..
Doðunun çöllerindeki kumlar kadar çok
Ve onlardanda yakýcý
Bu dert çölünde, içimdeki
Kutuptan gelen biri gibiyim buraya..
Ne yapacaðýný
Nasýl dayanacaðýný
Neden ve nasýl burada olduðunu
Bilmeyen bir yabancýnýn eti , kemiðiyim ben
Kendi içinde yabancý çöllere sürülen..
Yüzüm kutup kadar soðuk ve donuk
Ýçim çöl kadar sýcak
Kahreden zýtlýðýn arasýnda
Ruhum sarhoþ..
Gözlerimde ki ufkun ve bakýþýn
Kendisini sýnýrlarlayan bir çizgisi yok
O gider hep - durmadan gider
Derinlere - taa derinlere..!
Aþk acýsý çekseydim keþke
Açlýk çekseydim keþke
Bütün ama bütün acýlarý çekiyorum ben
Bir acýda kalabilseydim keþke..!
Ipýslak bir omuza ve zihne sahibim
Gelip bana aðlayanlarýn
Gelip derdini anlatanlarýn
Bir sýnýrý olsaydý keþke..!
Ama ben aðlayamam hayýr
Hayýr kimseye aðlayamam
Çünkü onlar ýslanmakla kalmaz
Boðulur, boðulurlar onlar
Bu dert selinde..
Ýki þaþkýnlýðým birbirine bakýyor þimdi
Birisi hala nasýl yaþadýðýma þaþýyor
Diðeri hala yaþadýðýmý sandýðýma
Ben ise ikisine birden..
Kullandýðým uyuþturucum düþlerimdir benim
Etkilendiðim þey-hiçbir þeyden etkilenmeyiþim
Heþeye sevgi duymam doðru fakat
Hiçbirþeyle samimi olamadýðým -gerçeðimdir benim..
...
Yutkunamýyorum. .
Cennet dedikleri dünya bir cehennem. .!
Cehennem dedikleri ölüm cennet olmasýn sakýn?
Küçük çocuklar tecavüze uðrarken - izleyen !
Tanrý dedikleri bu olmasýn sakýn?
Özgür irade yetiþkin akýldadýr
Bu sýnav dediðiniz illette
Tecavüz eden kötüdür lakin
Tecavüze uðrayanýn ne suçu vardýr ?
Direnenin adý çýkmýþ teröriste
Hakkýný arayanýn adý ise vatan hayinine
Patronlarýn elinde koca bir liste
Sömürülecek olanlarýn adý halk olmasýn sakýn?
Öl yiðidim öl - Cennet seni bekler !
Bu kan bu vahþet içimize iþler
Kandýrdýlar seni , huri ile, þarap ile, ölümsüzlük ile
Seni kandýrýp ölüme
göderenleri koca servetler bekler..!
Ýnandýnýz hepiniz - inanmak istediniz !
Sahteyi - hakikata yeðlediniz !
Onun içindir ya;
Sömürüldünüz, ezildiniz kaybettiniz..!
Kes umudunu göklerden !
Uyan proletarya- uyan halk
Görünmeyene inanmaya kalktýn
Hey acaip- görünene bak !
Yüzyýllardýr bu böyledir
Ýþin asýl özü cahilliktir
Bu halen böyle giderse
Görüp göreceðiniz yine caniliktir..
Süs gibi duvarýnda asýlý olan kutsal kitabýný
Ýndir oradan oku bak
Okurken her insanýn kadýn erkek
Eþit olduðunu unutma sakýn..
Köleliðin yasaklanmadýðý- doðal olduðu
Kadýna þiddetin ve ayrýmcýlýðýn olduðu
Hayvana hakaret edildiði
Ayetleri gördüðünde korkma sorgula bak ?
Ve daha nice akla sýðmayan emirleri
Anlayýnca aklýn görünce gözlerin
Ýnsan uydurmasý ve halk susturucu
Akýl kýsýtlayýcý bu þeyden kurtul artýk..
Kurtul , kurtul ki
Birileri doymak bilmezken yavrularýn açlýk çekmesin,
Kurtul , kurtul ki
Sömürenlerin çocuklarý tangolu kýzlarla eðlenirken,
senin evladýn VATAN BORCU !
KUTSAL ÞEHÝTLÝK MERTEBESÝ ! altýnda ölmesin..
Kurtul, kurtul ki
4 kadýnla evlenmek helalken-
sevgili olmak haram kalmasýn !
Kurtul ey halkým ;
Aklýna kazýdýklarý bu baðnazlýktan,
Eþit haklara sahip olunuz
Zengin fakir kalmasýn
Canlýlara vicdanlý bakýlsýn
Ölümde yaþamda eþit olsun
Çocuklarýnýz fabrikalarda can çekiþmesin
Bilim ile aþk ile yaþayýn..
Diyordu calvino leonel.
Ama uykuda olan ben
Kimi - koca halký mý uyandýrcaktým ?
Bu imkansýz.
Bu nasýl bir düþtür. !
Hepsini bir bardak kahve içerken düþünmem
Nasýl bir iþtir..!
Elena;
Bu þehirde boðuluyorum
Bir tek senin yanýnda - kayalýklarda nefes alýyorum
Hemen gelmeliyim yanýna -hemen..
Hayat kursaðýmda kalýyor
Yutkunamýyorum..
...
( 2018 senesinden kalan, Matruþka’mdan
olan tüm þiirlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ezeli Gece Ve Yıldızlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.