DİLEMMA XXIII-MEDUSAVARİ
Neredesin sevgim, yüreðime dolan huzur
Neredesiniz
Gözlerime daðlanmýþ çocuklar düþüyor
Ve daha kanatlarý açýlmamýþ kelebeklerin
Güneþte kavrulan bedenleri
Ýçim acýyor
Neredesin sevgim
Daðýlýyor püf çiçeði
Sen konuþmayýnca bir kadýnýn dudaklarýnda
Refüze bir aþkýn hâkî renginde bana
Deseler bu nasýl bir tapýnmak böyle
Gidip ilahlar kopardýn saçlarýndan
Belki tüm deistlerin inadýna eðildim secde secde
Ama sevgim
Sen hiçbir duayý kabul etmedin
Öylece durdun karþýmda
Medusavari
Eðildim, göðüs kafesim yere çalana kadar
Sýrtýmda izleriyle sundum bileklerimi
Tüm intihar resimlerine bir rumuz gibi
Bu yenilgiydi
Ah Sevgim
Sen susunca baþladý
Tüm bu narsisizm
Parþömenler kadar ince bir zarla durdun karþýmda
Hafiften bir yel parçaladý damarlarýný
Sevgim, sen baþka bir kalpte
Nasýl bir sefildin ki
Gelip tüm saklambaçlarý ve heyecanýmý
Topuk darbeleriyle öldürdün.
Neredesin þimdi sevgim
Kadýným nerde
Kalbimden aðaçlar
Söðüt dallarýndan sarkan çocuklar devriliyor
Nasýl bir kâhin ki bu
Hep bir umut getiriyor bahar
Sorgulamadan elmanýn talibini
Ýçime güneþler düþüyor
Sevgim
Ýçim acýyor
Neredesin.
Ahmet Serdar OÐUZ / Tokat / 12.03.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.