Hüzün-İnci Çiçekleri
Hüznüm yaðmurlara benzemezdi
Fýrtýnaydý yüreðimde savrulan
Acý kýrmýzý iþveler çehresinde
Hüznüm yaðmurlara benzemezdi
Lisaný yoktu evlerin çatýlarýnda üþümeye
Örtseler kýzýl, açsalar sýrat-ý müstakim
Hüznüm günahýma benzerdi
Günahým sevabýma
Koyu topraða vurulan külünk
Ýnmezdi bu yüreðin vakfesine
Sarsalar indine bir hurma yapraðýnýn
Bana bir damla fýsýldamazdý gök
Karýncanýn iffetini
Uhuvvetin aþýný
Girizgâhlar dehlizlerinde
Kasidelerce kulaðýma çalýnan
Hüznüm
Hüznüm günahkârdý
Dizlerimde kadife örtü
Kirlenmezdi, yýrtýlmaz, aþýnmazdý sütreye
Yavan kaldýrýmlarda yapraklar
Açýk yeþil tonuyla iðrenirdi bedenimden
Topraðýn kokusundaki ses
Haþir vaktinden göz kapaklarýmý açan nur
Birden kararýrdý hüznüme
Hüznüm yosun tutmuþ insanlara
Ýbretlik bir intihardý
Hüznüm inci çiçeklerine benzerdi
Ve ay çekirdeðine
Bir baþak aþaðýda rezilliðim
Bir çiðdem yukarda âlimliðim
Yaðmurlara bezenirdi ancak
Bir çocuðun annesizlik feryadýna
Bir annenin evladýný okþamasýna
Hüznüm bir firavun secdesiydi
Bir Peygamber için yaratýlmýþ örs
Yaðmurlara benzemezdi
Putlarýn daraðacýnda kireç suyuna batýrýlan
Bir kýyamet sancýsý
Hüznüm
Hüznüm yaðmurlara benzemezdi
Ahmet Serdar OÐUZ / TOKAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.