Dem vurum geçmiþti zamanca önce hislere. Þimdi ocak bitiyordu, ocakta küller savrulurken. Güneþ solgun ve hastalýklý deðildi artýk. Etrafýna saçtýðý tatlý sýcaklýk, Bayram þekeri gibiydi konaktaki keyiflere.
Meydanda bayram vardý ve güneþ herkesin dedesiydi. Yel yoktu ve gerekte yoktu bulutun yaþlarýna. Onun yerine yaþlýlar vardý elleri öpülesi, Ki onlar bile bayram çocuklarýydý. Tadýna varýyordu güneþ dedenin daðýttýklarýndan
Konaðýn erken þeker bayramý yürüdü sonra, Þevkle vapura Konak-Bostanlý hattýna. Dönüp oturacakken, iskelede gördü el sallayan minikleri. Sancak tarafýna geçip yaktý bir cigara, Yarenlik eden martýlarla elveda derken Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gune Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.