İSİMSİZLİĞİNE

Dönüp dolaþýp karþýma aldým hayalin,
Bir dilim yanýk ekmek.
Üstünü sýyýrýp tereyaðýný çalsam da,
Zedelenmiþ dile tadýn ayný.

Her seferinde yeni bildiðim ayný tatsa
Yuttu zamaný, seni ve beni.
Bense bir dilimlik seni yutamadým.
Takýlýp boðazýma, konuþtukça saçýldýn masama.

Ben hala dikiþ tutturamadým yaralarýma.
Uyku hali uyumsuzluðum,
Yorgunluðum þýmarýklýðýnýn eseri.
Olgunluk, bilmem neyin nesi…

Belkide bundandýr seni özlemek.
Hep bundandýr sen diye koþup,
Hiç bilmediðim isimsizliðine ümitlenmek.
Ve sevgiyle yanýp, hezeyanla sönmek.

gUnE
Sosyal Medyada Paylaşın: