Umut deyilim adýna, baharda yeþeren dalýnda. Ne olur sonunda sararýp topraða karýþsa? Köklerinden ulaþýr yine sana, Cana can katan farklý bir huzurla.
Cesareti kýrýlan, Yorgunluðu hat safhada olan sen, Tuz mu serpeceksin topraðýna, yaþlarýnla? Tamda zaman döner iken bahara.
Hadi! Bir daha bak. Gövden sýmsýký baðlý köklerinle topraða. Pes ettirmesin seni dökülen yapraklar, çýrýlçýplak kalsan da. Kurumamýþ tek daldaki son filizin hatýrýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gune Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.